Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ [Μαίρης Κόντζογλου, Εκδόσεις Μεταίχμιο]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η τελευταία πράξη στο δράμα του ξεριζωμού του Έλμερ και της Σεβαστής καθώς και του καταδικασμένου έρωτά τους πλέον εκτυλίσσεται μακριά από την Καππαδοκία, στην Ελλάδα που υποδέχεται το κύμα των προσφύγων μετά τη συνθήκη της Λωζάννης. Παράλληλα οι αναγνώστες παρακολουθούν την περιπλάνηση του Ομέρ, ενός μουσουλμάνου της Δυτικής Μακεδονίας, που αντίστροφα βρέθηκε επίσης με την ανταλλαγή πληθυσμών, στην Καππαδοκία. Η έννοια της πατρίδας, της ταυτότητας και η επιδίωξη της προσωπικής ευτυχίας συνθλίβονται στα γρανάζια της Ιστορίας, σε ένα επικό μυθιστόρημα που φωτίζει τα γεγονότα του παρόντος. 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Τελειώνοντας το τρίτο μέρος της τριλογίας με γενικό τίτλο ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ, μια γεύση γλυκόπικρη έχει σταθεί στα χείλη του αναγνώστη. Η ώρα του αποχωρισμού με τους πολυαγαπημένους και ιδιαίτερους ήρωες της Μαίρης Κόντζογλου, έφτασε. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες καταλαβαίνει ο αναγνώστης το μέγεθος του μεγαλείου που θα ανοιχτεί μπρος στα μάτια του.

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΟΛ - ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ

Η γνωριμία μου με την Νικόλ-Άννα Μανιάτη και την συναρπαστική της πένα έγινε αρκετό καιρό πριν με το βιβλίο ΑΟΡΑΤΟΣ ΔΕΣΜΟΣ. Θυμάμαι πως είδα το όνομά της να φιγουράρει στη βιβλιοθήκη της θείας μου και μου έκανε εντύπωση το όνομα και ο τίτλος του βιβλίου. Σαν γνωστός βιβλιοφάγος έσπευσα να το δανειστώ από τη θεία μου και να διαβάσω τη νέα μου γνωριμία. Ενθουσιάστηκα. Κατ'ευθείαν την έψαξα στο ίντερνετ, έψαξα τη βιβλιογραφία της, έψαξα συνεντεύξεις και γνώρισα έναν άλλο κόσμο. Για έναν λάτρη του κοινωνικού μυθιστορήματος, η Νικόλ-Άννα Μανιάτη θεωρείται ιέρεια του είδους, μια και θίγει πολύ ενδιαφέροντα θέματα του κοινωνικού γίγνεσθαι, καταπιάνεται με ιδιαίτερες ιστορίες, ιδιαίτερους ήρωες και η σαγηνευτική της πένα καθηλώνει τον αναγνώστη. Το 2015 κάνει την εμφάνισή της με δυο βιβλία ένα ολοκαίνουριο μυθιστόρημα με τίτλο Ο ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ και με μια επανέκδοση από τα παλιά, το πρώτο της βιβλίο με τίτλο ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΥΡΙΣΕ ΞΑΝΑ.

Πριν το 2015 μας αποχαιρετήσει, έχω την τιμή να είναι η πρώτη μου καλεσμένη στο ιστολόγιο μου. Την ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη που παραχώρησε στο i-READ for Living.


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

ΟΙ ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ [Ευαγγελίας Ευσταθίου, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο Σεμπάστιαν Ντάνιελ Αλεξάντερ Κέιν ανατράφηκε με σκληρότητα για έναν και μόνο σκοπό: να εκπληρώσει τις γραφές μιας πανάρχαιας κέλτικης προφητείας την οποία πίστευαν τυφλά δύο αντίπαλα μυστικιστικά τάγματα. Είχε το σημάδι. Ήταν απόγονος βασιλικής γενιάς. Και όφειλε να ενωθεί με τη Μία για να φέρουν στον κόσμο ένα πλάσμα τέλειο, άτρωτο από όλες τις ασθένειες, ευφυές και χαρισματικό, που προοριζόταν να καθορίσει την τύχη του κόσμου.
Η Καρολίνα Σερέτη μεγάλωσε προστατευμένη από την ίδια αυτή μοίρα, θεωρώντας ότι το σημάδι του λωτού στο δέρμα της ήταν μια τυχαία ατέλεια, αν και από μικρό κορίτσι διαισθανόταν πως η ύπαρξή του θα καθόριζε με κάποιον τρόπο τη ζωή της.
Εκείνος δεν πίστεψε ποτέ.
Επέλεξε τη σύγκρουση, τη φυγή, τον πόλεμο.
Εκείνη δεν έμαθε ποτέ. Ζούσε με τα όνειρα και τα γοητευτικά παραμύθια της, μέχρι την έναρξη της μάχης.
Όμως, όσο σθεναρά αντιστέκονταν και οι δυο στην παραφορά της εμμονής και στο όραμα της κυριαρχίας, τόσο πιο ανελέητα ισχυρές γίνονταν οι αόρατες δυνάμεις που οδηγούσαν στην ένωσή τους.
Ήταν ο Ένας και η Μία, απόγονοι του ίδιου βασιλιά.
Κουβαλούσαν την ίδια παντοδύναμη μοίρα.
Ήταν δεσμώτες των σκιών, που απειλούσαν να πνίξουν στα γκρίζα σύννεφα τη ζωή τους.
Καθώς ο θάνατος παραμονεύει, καθώς η αγάπη αναζητά το ξίφος που θα κόψει τις αλυσίδες και ο φόβος εναλλάσσεται αδιάκοπα με την ελπίδα, οι ασπίδες μοιάζουν καμωμένες από χαρτί και σκόνη. Ο Σεμπάστιαν και η Καρολίνα δίνουν μάχη για να σπάσουν τα δεσμά και να απαλλαγούν από το βάρος της Προφητείας. Θα τα καταφέρουν, ή θα υποταχθούν τελικά στο πεπρωμένο;

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Ευαγγελίας Ευσταθίου, είναι μια περιπέτεια με μεταφυσική χροιά η οποία από τη μια καθηλώνει τον αναγνώστη δέσμιο στις σελίδες του και από την άλλη του προκαλεί έντονη συναισθηματική φόρτιση, με αποτέλεσμα το ανάγνωσμα να "βασανίζει" καιρό τον αναγνώστη. Η αποτοξίνωση επιτυγχάνεται με αργούς ρυθμούς.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΑΠΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΙ [Δήμητρας Παπαναστασοπούλου, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


1522. Μέσα στο απόρθητο κάστρο της Ρόδου, κάτω από την απειλή των πολυάριθμων Τούρκων, η ζωή δεν κοστίζει τίποτα. Ο κόσμος, ιππότες και απλοί πολίτες, ξεκινούν τη μέρα τους χωρίς να ξέρουν αν θα τους βρει η νύχτα, συνεχίζουν όμως να ζουν και να ερωτεύονται, παρά την αγριότητα που ξεχύνεται καταπάνω τους σαν καταιγίδα. Ενώ η πείνα, η προδοσία και ο θάνατος κυριαρχούν, φέρνοντας την ήττα των χριστιανών, ένας καλόγερος προσπαθεί να διαφυλάξει μια πολύτιμη εικόνα της Παναγίας, αγνοώντας τον κίνδυνο που τον περικυκλώνει. Τέσσερις αιώνες αργότερα. Τώρα, οι κάτοικοι του όμορφου νησιού ανεβαίνουν έναν διαφορετικό γολγοθά – αυτόν του φασισμού. Η ανηφόρα είναι δύσκολη, αλλά αντέχουν, αν και ζουν σε μια ζοφερή αβεβαιότητα. Ο κλοιός όλο και σφίγγει, σαν ένα μουσικό ρόντο, που ενώ είναι το ίδιο, η έντασή του αυξάνει μέχρι να φτάσει στην κορύφωση.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο συγκινήσεις, ανατροπές και αλήθειες. Η καθημερινότητα ανακατεύεται με την αντίσταση και την κατασκοπεία και γίνεται αβάσταχτη, αποπνικτική, με την προδοσία να κυριαρχεί τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο μέρος, με το θάνατο να καραδοκεί, με την ελπίδα για ζωή να ξεθωριάζει, αλλά να μη χάνεται, μέχρι που το τέλος έρχεται αδυσώπητο αλλά λυτρωτικό.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου είναι ένα από τα λίγα μυθιστορήματα το οποίο με υπέβαλλε σε μια μικρή, γλυκιά και δύσκολη δοκιμασία. Όντας μανιακός αναγνώστης, διαβάζω τις σελίδες σαν να κυλάει ένα ρυάκι. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, τις διάβαζα αργά και με σταθερό ρυθμό θέλοντας να αποστηθίσω οποιαδήποτε λεπτομέρεια από αυτό το μικρό διαμαντάκι που μας παρουσίασαν με μια πανέμορφη έκδοση οι εκδόσεις Διόπτρα.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1 - Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ [Φιλομήλας Λαπατά, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

 Μια γυναίκα, κόρη οικογένειας επιφανών αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, επιστρέφει στην Αθήνα του 1836, έπειτα από αναγκαστική εικοσαετή απομάκρυνση απ’ την Ελλάδα. Μια Ελληνίδα με προφίλ για μενταγιόν, η οποία δεν αγαπήθηκε όσο της άξιζε στην πατρίδα της και γι’ αυτό στα μάτια της κρύβει τον πόνο της γυναίκας που της έκλεψαν την εφηβεία, επιστρέφει για να διεκδικήσει πίσω τον εαυτό της, για να εκδικηθεί όσους τη στέρησαν την ταυτότητά της, για να μπορέσει να ζήσει.

Βαθιές πληγές και ανοιχτοί λογαριασμοί προκαλούνται από μια θυσία η οποία κατέληξε σε έναν απαγορευμένο έρωτα, που σημάδεψε τη ζωή μιας αρχοντικής οικογένειας κατά τη διάρκεια των προεπαναστατικών χρόνων στην Αθήνα. Ατμοσφαιρικές καταστάσεις, μυστήρια και γρίφοι της ανθρώπινης ύπαρξης κυριαρχούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η παρουσία του άντρα βαραίνει ασφυκτικά. Εκδίκηση, συγχώρεση και λύτρωση γεννούν έντονα συναισθήματα στους ήρωες αυτής της κοινωνικής τοιχογραφίας. Ως προϊόν ιστορικής έρευνας, καταγράφεται μια λεπτομερέστατη περιγραφή της καθημερινής αθηναϊκής ζωής, με ανάλυση χαρακτήρων και επιμέρους ιστορίες που δένουν με την κεντρική ιστορία και πλουτίζουν την πλοκή. Έρωτες, πόλεμοι, πολιτική, σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, οθωμανική εξουσία συνθέτουν τον μύθο του αφηγήματος.

Η Φιλομήλα Λαπατά σκιαγραφεί το πορτρέτο της Αθήνας του 1800, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες που ξεδιπλώνονται σε μια ρεαλιστική και συναρπαστική πλοκή, θίγοντας θέματα ανθρωπίνων σχέσεων και υπαρξιακής αναζήτησης. Ανασυνθέτει, με έναν δικό της τρόπο, την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής της Ιστορίας μας. Μιλάει για τη ζωή, τη μοίρα, τις επιλογές μας, τις σχέσεις, τη μνήμη ως κατάρα, το μίσος, την οργή, την υπέρβαση ορίων και τη λύτρωση.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ της Φιλομήλας Λαπατά είναι το πρώτο αυτοτελές μυθιστόρημα μιας μυθιστορηματικής σειράς με υπέρτιτλο ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ στην οποία θα σκιαγραφεί το πορτρέτο της Ελλάδας τα τελευταία διακόσια χρόνια ιστορίας της χώρας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα γραμμένο με ρεαλισμό και σαφήνεια που θα καθηλώσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ [Θάλειας Κουνούνη, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο ήχος των δελφινιών… ήταν ό,τι πιο όμορφο είχε ακούσει στη ζωή της.
Από εκείνη τη μέρα, η Θεοδώρα ήξερε! Από εκείνη τη στιγμή που πρόσεξε το βλέμμα μιας γυναίκας να τη σκεπάζει από ψηλά. Από την κορυφή του βράχου…
Λίγα χρόνια αργότερα, εκεί θα την οδηγούσαν τα βήματά της. Στο μοναστήρι της Παναγιάς της Ψυχοκρατούσας.
Εκεί όπου θα έδινε μορφή στο μεγάλο της όραμα…
Τρεις χούφτες θάλασσα θα τη χώριζαν από την αμμουδιά που γέννησε τον θρύλο, από τους αμπελώνες της Νήσου όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, πλάι στα δύο πρόσωπα που αγάπησε τόσο πολύ.
Το αχώριστο τρίγωνο. Έτσι τους έλεγαν όλοι.
Φίλιππος, οπαδός της αμφιβολίας και της αναζήτησης.
Σαπφώ, οπαδός της ζωής και του σήμερα. Εκείνη, οπαδός Του.
Μαζί γεύτηκαν τη ζεστασιά της φιλίας τους, τη δροσιά της αθωότητάς τους.
Μαζί έγιναν Θύματα Ενός Ονείρου Σιωπής και θα περνούσαν πολλά χρόνια μέχρι να αισθανθούν πως, τι κι αν κάποτε οι δρόμοι τους χώρισαν, οι πλευρές του τριγώνου που ζωγράφιζε η αγάπη τους θα ήταν για πάντα ενωμένες…
«Πόσες εικόνες να χωρέσει ένα δείλι; Ένας ψίθυρος είναι αρκετός για να σπάσει τη σιγαλιά, μα πόσοι χρειάζονταν για να αναστήσουν τους ήχους από τις θύμησες που έφερνε η αντηλιά τού τότε;
Ένα πέλαγος απλωνόταν μπροστά στα μάτια μας κι έφερνε μυρωδιές από σπασμένο σταφύλι μπλέκοντας τη γλύκα του με την αλμύρα των νερών του.
Δάκρυα από κρασί θα θόλωναν τα μάτια μας.
Ας έβλεπα, λοιπόν, τις αλλαγές μας.
Το πώς ήμασταν τότε, το πώς συνεχίσαμε, το πώς περπατήσαμε την απόσταση που άπλωσε ανάμεσά μας ο βράχος.
Ο γνωστός ήχος εξαφάνισε τη μορφή της Θεοδώρας τού σήμερα μεταφέροντάς με στην πραγματικότητα. Τόσο γνωστός ήχος κι όμως ποτέ οι τρεις μας δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε στη μίμησή του.
Πιου πρρρ πιου πρρρ, εγώ.
Πιπιπί κρρρρρρρ, η Σαπφώ.
Αού φςςςςςς, αού φςςςςς, η Θεοδώρα.
Τα δελφίνια άρχισαν να κάνουν κύκλους γύρω από τον απέναντι βράχο.
Αν ίσχυε αυτό που έλεγαν, ποιανού η ψυχή θα έφευγε σε λίγο;»

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ είναι το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα της Θάλειας Κουνούνη που πέφτει στα χέρια μου. Έχοντας δηλώσει την γοητεία που μου εκπέμπει ο τρόπος που γράφει, ήρθε τούτο το βιβλίο που με έκανε να δηλώσω φανατικός θαυμαστής της πένας της. Η Θάλεια Κουνούνη, επιστρέφει στα συγγραφικά δρώμενα το 2015 με ένα βιβλίο αντισυμβατικό θα έλεγα, χωρίς το στοιχείο του έρωτα να υπερτερεί, χωρίς πολλές ανατροπές αλλά με αυτό το κάτι που κατατάσσει το βιβλίο στα αριστουργήματα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ [Στέφανου Λίβου, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Την είδα πρώτη φορά να κατεβαίνει από ένα λαντό, όταν ήρθαν οικογενειακώς στα Πηγαδάκια. Ο χρόνος πάγωσε, δεν είχα ξαναδεί τίποτα πιο όμορφο στη ζωή μου. Τα μάτια της παιχνιδιάρικα, με μια σαγηνευτική μελαγχολία με προκαλούσαν να παίξω μαζί τους. Εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε ο έρωτάς μου για τη Βιολέτα. Ζήσαμε τη νεότητά μας στα χρόνια του Β? Παγκόσμιου Πολέμου στη Ζάκυνθο, σε μια εποχή που σημαδεύτηκε από την Κατοχή, ένα ναυάγιο στην Αδριατική και μια δολοφονία...

Κυνηγημένοι από τα στερεότυπα, ήμασταν αναγκασμένοι να κρύβουμε την αγάπη μας, μιας και πιστεύαμε σε διαφορετικούς θεούς. Εμείς όμως ξέραμε ότι οι θεοί μας μηχανεύτηκαν έναν ολόκληρο πόλεμο για να γνωριστούμε και μετά να μας χωρίσουν. Ωστόσο, δεν θα υποκύπταμε σε καμία θεϊκή εντολή και σε κανέναν ανθρώπινο νόμο. Η Βιολέτα ήταν το φως που γέμισε την καρδιά μου, ο λεβάντες που μου χάιδεψε την ψυχή. Ο θησαυρός μου, η Βιολέτα μου, ήταν το εισιτήριό μου για την αθανασία, το θαύμα που θα έσωζε τις αναμνήσεις μου, όταν θα τις απειλούσε η λήθη...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ του Στέφανου Λίβου από τις εκδόσεις Διόπτρα συνδυάζει άριστα μια ρομαντική ιστορία με τις ζοφερές εικόνες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου. Η ιστορία συνδέεται με την καθημερινότητα και οι ήρωες βιώνουν στο έπακρο τις καταστροφικές συνέπειες της Ιστορίας.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Η ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑ [Γιώτας Γουβέλη, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η ονειρική Ήρια…

η φλογερή Ερατώ…
η λογική Νίκη…
η ατίθαση Μαρίνα…
Τέσσερις γυναίκες μεγαλώνουν με έντονες εμπειρίες όλων των αποχρώσεων απ’ τα καλοκαίρια τους στο παραθαλάσσιο οικογενειακό εξοχικό. Καθεμία φιλοδοξεί να χαράξει τη δική της πορεία. Καθεμία θα ριχτεί σε μια κούρσα μυστικών και μηχανορραφιών. Καθεμία θα γνωρίσει τον θυελλώδη έρωτα. Σάρκα και αισθήσεις παίρνουν φωτιά, οι αντιστάσεις κάμπτονται, και ξανά και ξανά θα προτιμήσουν την κολασμένη ευτυχία από την ξαστεριά.
Μα πάνω απ’ όλα, το πεπρωμένο τους έχει κεντηθεί με κλωστές υφασμένες με πόθο, μίσος και εκδίκηση. Καθώς τα χρόνια περνούν, οι ζωές τους σημαδεύονται από ίντριγκες και ανηλεή ανταγωνισμό, ενώ η κορυφή πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μία από τις τέσσερις θα φτάσει να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας. Όμως, παρά τη σαρωτική επιτυχία της, το μυαλό της πάντα θα επιστρέφει στον άντρα που τη σημάδεψε…

Στο παιχνίδι της εξουσίας δεν αρκεί να κόψεις πρώτος το νήμα. Πραγματικός νικητής γίνεσαι μόνο αν δεν προδώσεις τον εαυτό σου.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το πέμπτο κατά σειρά μυθιστόρημα της Γιώτας Γουβέλη από τις εκδόσεις Διόπτρα είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με πολιτικές διαστάσεις μια και στις σελίδες του αναφέρονται αναφέρονται αρκετές από τις παρασκηνιακές κινήσεις στο χώρο της πολιτικής.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ [Βικτώριας Μακρή, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

 Κύριε Τσέχωφ, στο έργο σας Οι Τρεις Αδελφές, θέτετε έναν προβληματισμό. Λέτε μέσα από έναν ήρωά σας, «συχνά σκέφτομαι, τι θα γινόταν αν κάποιος ξανάρχιζε τη ζωή του από την αρχή και μάλιστα συνειδητά. Φαντάζομαι τότε πως θα προσπαθούσαμε να μην επαναλάβουμε τον παλιό μας εαυτό, να μην ξαναπράξουμε κάποια λάθη…» Αγαπημένε μου κύριε Τσέχωφ, απόψε θα ’θελα να σας εξομολογηθώ κάποια λάθη δικά μου που δε θα ’θελα να ξανακάνω αν είχα την ευκαιρία να ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή…
Αυτό είναι το όνειρο της Μαργιότας: να καθόταν με τον αγαπημένο της Τσέχωφ σ’ ένα απόμερο τραπεζάκι σ’ ένα μπαρ, να μοιράζονταν ένα ποτήρι κρασί και να τα λέγανε. Να μιλούσαν για τη ζωή που δεν είναι παρά ένα παιχνίδι, στο οποίο άλλοτε καλούμαστε να παίξουμε χωρίς πρόβα, άμαθοι και άβγαλτοι, κι άλλοτε να παραμένουμε στην άκρη, σαν ηθοποιοί χωρίς ρόλο.
Μαργιότα, Βέλγω, Άννα. Τρεις γυναίκες, τρεις αδελφές.
Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τον πόνο, την εγκατάλειψη και την ευτυχία, όλα όσα επαναλαμβάνονται στις ζωές των ανθρώπων σαν σελίδες θεατρικού έργου που δεν ολοκληρώθηκε ακόμα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ, το τελευταίο μυθιστόρημα της Βικτώριας Μακρή από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι η πρώτη μου επαφή με τη συγγραφέα. Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα που ταξιδεύει τον αναγνώστη από τις φτωχογειτονιές στης Αθήνας, στην Τοσκάνη, τη Φλωρεντία και την Κέρκυρα. 

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΗΣ "ΜΗ-ΤΕΡΑΣ" [Λυδίας Γιαννακοπούλου, Εκδόσεις Μελίχρυσος]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Μια αληθινή ιστορία που θα προκαλέσει σοκ και ανατριχίλα αλλά.. Πρέπει να ακουστεί.

Το θέμα του ευαίσθητο και σκληρό...
Παιδική κακοποίηση από την ίδια τη μητέρα......
Συμβαίνει συχνά αλλά λίγοι τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά...
Η συγγραφέας Λυδία Γιαννακοπούλου, θέλοντας να ευαισθητοποιήσει και να βοηθήσει, μιλάει για όσα βίωσε η "Μελίνα" επί 15 χρόνια από "εκείνη"...!!!!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΗΣ "ΜΗ-ΤΕΡΑΣ" είναι ένα βιβλίο που καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω. Θες οι συγκυρίες, θες ότι το ξέχασα, το αμελούσα συνεχώς. Σήμερα έπεσε και πάλι στα χέρια μου και σε λίγες ώρες το είχα ήδη ολοκληρώσει.

ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΤΕΙΧΟΣ [Μαρίας Λαμπαδαρίδου - Πόθου, Εκδόσεις Κέδρος]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


«…και κανείς δεν μπορεί να πει πώς θα ήταν ο σημερινός κόσμος εάν, τότε, επικρατούσε ο περσικός ιμπεριαλισμός, με τα άπειρα πλούτη και το φρόνημα του δούλου. Ήταν η σύγκρουση δύο διαφορετικών πολιτισμών, δύο διαφορετικών κόσμων, και επεκράτησαν οι ολίγοι ελεύθεροι.»


«Μόνο το ξύλινο τείχος θα σώσει εσάς και τα παιδιά σας…»
Είναι ο χρησμός που έδωσε το μαντείο των Δελφών στους Αθηναίους
πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, το 480 π.Χ.

Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, που το πήραν αιχμάλωτο από τη Λήμνο, ξετυλίγεται το έπος του αρχαίου κόσμου. Ο Αλκαμένης κατόρθωσε να φτάσει στη Σπάρτη, να γνωρίσει από κοντά το αίνιγμα της κλειστής αυτής ανίκητης πόλης, αλλά και να γίνει ο μάρτυρας των γεγονότων στις μεγαλύτερες πολεμικές συγκρούσεις της Ιστορίας. Ως είλωτας, ως μελλοθάνατος, ως παρατηρητής, γίνεται ο μυθικός άξονας που φέρει όλη τη σκληρότητα αλλά και τη σαγήνη ενός κόσμου που θα μπορούσε κανείς να τον πει σημερινό.
Το Ξύλινο Τείχος, πάνω απ’ όλα, είναι η ανθρώπινη περιπέτεια, ο άνθρωπος. Η εποποιία των αγώνων του, αλλά και η αντίληψή του για τη ζωή και τη μοίρα, για τη Νέκυια, για την ψυχή. Και μόνον η απόφαση εκείνων των «ολίγων» να αντικρούσουν την ύβρι του περσικού ιμπεριαλισμού δίνει το μέτρο της εποχής.

Με λόγο ζωντανό και διορατικό, με τα γεγονότα να εκτυλίσσονται στην αρχετυπική τους ποίηση, το μυθιστόρημα ακυρώνει το χρόνο, γίνεται μια περιπέτεια του σημερινού ανθρώπου πάνω στην ίδια γη. Ένα μυθιστόρημα που ανιχνεύει, στα βάθη της ψυχής, τη συλλογική μνήμη και τη χαμένη αυτογνωσία.

«Προσπάθησα να δώσω την ανθρώπινη πλευρά, να βρω την καθημερινή τελετουργία του αρχαίου κόσμου, έτσι που τα γεγονότα να ξετυλίγονται σε έναν χρόνο καταργημένο αλλά και μαγικά παρόντα, σε έναν χρόνο ζωντανό.Πιστεύω πως το Το Ξύλινο Τείχος είναι ένα μυθιστόρημα σύγχρονο. Όχι τόσο γιατί φέρνει στις μέρες μας τη μακρινή εκείνη εποχή, αλλά γιατί αυτή εμπεριέχει, προφητικά, όλα όσα μεγαλύνουν ή μαστίζουν τον σύγχρονο κόσμο.Αν και ιστορικό μυθιστόρημα, λέω πως το έγραψα μυητικά. Και κάθε μυητική περιπλάνηση είναι ταυτόχρονα και αναγωγή της ψυχής στον εαυτό της, στην πολλαπλότητα της αυτογνωσίας της.»


Μ.Λ.Π.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Στο δέκατο πέμπτο μυθιστόρημα της, η αστείρευτη και πολυγραφότατη συγγραφέας Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου, παρουσιάζει στο κοινό της ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα με κοινωνικές διαστάσεις μιας και δεν μένει μόνο στα ιστορικά δρώμενα της εποχής εκείνης, αλλά πλάθει ταυτόχρονα με τον μύθο και το κοινωνικοπολιτικό φόντο της εποχής εκείνης.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ [Ευαγγελίας Ευσταθίου, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Νίνα Μάνεση είναι ένα κορίτσι που αναζητά τη χαμένη του αθωότητα και το όνειρο κατασκευάζοντας αγγέλους. Όλη της η ζωή είναι ένας λαβύρινθος από ψέματα κι επικίνδυνες ακροβασίες ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, την οργή και την ελπίδα.
Ο Αντόνιο Ντρέιζεν, πλούσιος, διάσημος και πανίσχυρος πια, δεν ξεχνά πως η ζωή του θα μπορούσε να ήταν γεμάτη αγάπη, αν κάποιος δεν του στερούσε τον άνθρωπο που λάτρευε.
Ο έρωτας μοιάζει ανίσχυρος μπροστά στα πάθη του παρελθόντος.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το ντεμπούτο της Ευαγγελίας Ευσταθίου στο χώρο της λογοτεχνίας έγινε με ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, ίντριγκες και συγκλονιστικές αποκαλύψεις.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

ΣΜΑΡΑΓΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ [Άννας Γαλανού, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η Νάντια είναι μια όμορφη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίζεται ξαφνικά και ταράζει τα νερά της νυχτερινής Αθήνας του ’60.

Ο κόσμος τη λατρεύει, την αποθεώνει, όμως κανείς πραγματικά δεν ξέρει τίποτα για το παρελθόν της.
Ποια είναι στ’ αλήθεια;


Πίσω από τη μαγική παρουσία της κρύβεται μια τραγική διαδρομή, μεγάλα μυστικά, ανείπωτες αλήθειες κι ένας μεγάλος έρωτας, ένα πάθος χωρίς προηγούμενο.

Ποια είναι η σχέση της με τη Σμαράγδα, που για χρόνια περιπλανιέται στους δρόμους μιας χαμένης μνήμης κι ενός τραγικού παρελθόντος αναζητώντας την ταυτότητά της;
Τι ρόλο παίζει στη ζωή της η Ελμά, μια από τις πιο διάσημες ρεμπέτισσες του Πειραιά;
Ο Άλκης, ο Ζαννής και ο Μενέλαος είναι οι άντρες που κρατούν όλα τα κλειδιά για να ανοίξουν το παράθυρο της μνήμης και την πόρτα της ζωής της.

Από τον Πειραιά της δεκαετίας του ’40 και του ’50 στη λαϊκή Θεσσαλονίκη και στην αστική Αθήνα του ’60.
Μια τραγική ιστορία και μια διαδρομή γεμάτη ανατροπές, αλλά κι ένας μεγάλος έρωτας που παλεύει για να βγει κερδισμένος μέσα από τη λύτρωση ενός πικρού παρελθόντος.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το πέμπτο κατά σειρά μυθιστόρημα της Άννας Γαλανού, είναι το πρώτο που πέφτει στα χέρια μου. Το ΣΜΑΡΑΓΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που συνδυάζει εξαίρετα ένα ταξίδι στις δεκαετίες μέσα από έναν μύθο εποχής αλλά και μια μεγάλη ιστορία αγάπης.

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ [Αλήθειας Ευπραξιάδου, Εκδόσεις Οσελότος]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η ιστορία ενός ανέλπιστου και αμύθητου ξαφνικού πλούτου που προσφέρθηκε σε έναν ανυποψίαστο χωρικό, από ένα ξεχασμένο χωριό της Λάρισας, μετά από αλληλουχία απροσδόκητων γεγονότων, που μόνον η ζωή μπορεί να μας επιφυλάξει.

Ποιo αλήθεια ήταν αυτό το αόρατο αλλά βαθύτερο κίνητρο, που περνώντας μέσα από μια πάμπλουτη ελληνική οικογένεια τσιφλικάδων, χάρισε όλον αυτόν τον θησαυρό στον πάμφτωχο χωρικό;
Να ήταν η Μοίρα; το Πεπρωμένο; ο Στόχος; ο Τρόπος; το Θάρρος; ο Αγώνας; ή  μήπως κάποια ανταποδοτικότητα;

Πραγματικά ιστορικά γεγονότα που διαδραματίζονται από το 1880 μέχρι το 1960 τόσο στην Θεσσαλία όσο και στην Ελλάδα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης, μας ταξιδεύουν μέσα από αυτήν την έξυπνη και ενδιαφέρουσα μυθιστορία.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Ο ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ της Αλήθειας Ευπραξιάδου είναι ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα με κοινωνική χροιά. Πρόκειται για ένα πραγματικά απαιτητικό βιβλίο, του οποίου η ανάγνωση απαιτεί συγκέντρωση και προσήλωση εξ'αιτίας του πλήθους των ιστορικών αναφορών του.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΑΒΑΦΙΚΟΙ ΦΟΝΟΙ [Θοδωρή Παπαθεοδώρου, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ύστερα από τέσσερις ευτελείς υποθέσεις μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο, ο κυνικός ντετέκτιβ Νίκος Μάντης βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο σημαντικές προκλήσεις: τον ποιητικά σκηνοθετημένο φόνο μιας εκκεντρικής υπερήλικης, λάτριδος του Κωνσταντίνου Καβάφη, και τη συνάντησή του με το δόκτορα Ξενοφώντα Δαρείο, Αλεξανδρινό αρχαιολόγο, παθιασμένο καβαφιστή και πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο τελευταίος συγκεντρώνει πάνω του ό,τι ακριβώς σιχαίνεται ο Μάντης: είναι μορφωμένος, μυστηριώδης, απόκοσμος και, κυρίως, ομοφυλόφιλος.
Καθώς στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια οι καβαφικοί φόνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον σαν μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων, οι δυο αλλόκοτοι συνεργάτες αποδύονται σ’ ένα ασθματικό κυνήγι, προκειμένου να ανακαλύψουν πρώτοι το μυστικό που φυλάσσει πεισματικά η αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν μια ιεροτελεστική ακολουθία εγκλημάτων, νιώθοντας στο πετσί τους τους στίχους του λατρεμένου ποιητή:
                                                              
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

ΚΑΒΑΦΙΚΟΙ ΦΟΝΟΙ, ένας τίτλος σε συνδυασμό με ένα εξώφυλλο που μαγνητίζει και ένα οπισθόφυλλο που δημιουργεί κατ'ευθείαν ερωτήματα στον αναγνώστη. Το πρώτο βιβλίο του Θοδωρή Παπαθεοδώρου που διαβάζω είναι ένα άρτιο και πολυδιάστατο αστυνομικό μυθιστόρημα που καθηλώνει από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ [Νίκου Καζαντζάκη, Εκδόσεις Καζαντζάκη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Το 1908 στο Παρίσι ο ?τότε 25χρονος μεταπτυχιακός εκεί φοιτητής? Νίκος Καζαντζάκης έγραψε το πρώτο μυθιστόρημά του: ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ο Νουμάς στην Αθήνα σε 24 συνέχειες, το 1909-1910. Οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος (ο ιδεολόγος, αλλά και χιμαιρικός, φοιτητής Ορέστης, η αφοσιωμένη και εύθραυστη φίλη του Χρυσούλα και ο αιθεροβάμων, προγονόπληκτος καθηγητής Γοργίας) «σπάνε» κατά την οδυνηρή επαφή τους με την πραγματικότητα. Η μόνη αλώβητη από υπαρξιακά και άλλα διλήμματα είναι η σαγηνευτική και μοιραία Νόρα.


Τώρα οι ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ κυκλοφορούν για πρώτη φορά σε βιβλίο, πλήρεις και σχολιασμένες, με Πρόλογο του Εκδότη-Επιμελητή Δρος ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, Εισαγωγή του Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και βραβευμένου λογοτέχνη και κριτικού ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, αλλά και με άρθρο του ίδιου του ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ, όπου απαντά σε αντιδράσεις που προκάλεσε η δημοσίευση των πρώτων συνεχειών των Σπασμένων Ψυχών, εκθέτει το σκεπτικό και τις προθέσεις του, ακόμη και πτυχές της ζωής των Ελλήνων φοιτητών στο Παρίσι. Το εντυπωσιακότατο πλέγμα της παρουσίας των Γραμμάτων και των Τεχνών στο μυθιστόρημα ξετυλίγεται στα εκτενή ΠΑΡΑΘΕΜΑΤΑ της έκδοσης. Περιλαμβάνεται, επίσης, σπάνια φωτογραφία του Νίκου Καζαντζάκη από το Παρίσι, τον καιρό που έγραφε τις Σπασμένες Ψυχές, στήλες από δημοσιεύσεις των συνεχειών του μυθιστορήματος στον Νουμά και δύο χειρόγραφα του συγγραφέα.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το πρώτο μυθιστόρημα του ανυπέρβλητου Νίκου Καζαντζάκη ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, η σημασία του οποίου βρίσκεται κυρίως στα πρόσωπα των ηρώων του. Μέσα από την δράση των ηρώων τούτων αλλά και τις αντιδράσεις τους σε γεγονότα πόυ τους επηρεάζουν ο συγγραφέας αποκαλύπτει ένα άρτιο πολυδιάστατο ψυχογράφημα.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΗ ΜΕ ΛΗΣΜΟΝΕΙ [Κώστα Κρομμύδα, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Είναι και αυτά που δεν ειπώθηκαν ποτέ… είναι και εκείνα που δε θα γίνουν πράξεις και που στο τέλος θα μοιάζουν με μύθους βαλμένους σε ένα βιβλίο, για να θυμίζουν την αδυναμία των ανθρώπων να αλλάξουν τη μοίρα τους»
Στο Παρίσι, μια γυναίκα με μυστηριώδες παρελθόν γράφει την τελευταία λέξη σε ένα γράμμα με άγνωστο παραλήπτη…
Στην άκρη των ματιών της έχει περισσέψει ένα δάκρυ για τον μοναδικό άνθρωπο που βρέθηκε να την αγαπήσει. Έναν άνθρωπο που τον «σκότωσαν» γιατί ο έρωτάς τους θεωρήθηκε έγκλημα.
Την ίδια ώρα η Πέρσα στροβιλίζεται στη σκηνή με κλειστά τα μάτια. Το θυελλώδες χειροκρότημα του κόσμου την τραβάει από την έκσταση και την κάνει να τα ανοίξει. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει είναι ένας άγνωστος άντρας στην πρώτη σειρά ο οποίος την κοιτάζει άφωνος. Το βλέμμα του κλειδώνει στο δικό της. Ο νεαρός φωτογράφος Κωνσταντίνος αισθάνεται ότι αντικρίζει μια αρχαία θεά. Και η Πέρσα νιώθει ότι μόλις συνάντησε το πεπρωμένο που έψαχνε χρόνια.
Ένας φωτεινός δρόμος ανοίγει.Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται περνώντας από τα Γιάννενα, το Γαλαξίδι και την Πάτμο. Ένα μικρό μπλε λουλούδι σ’ ένα γράμμα κρύβει το μεγάλο μυστικό.
Πόσο μπορεί κανείς το παρελθόν να λησμονήσει…
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ
Τελειώνοντας το τελευταίο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα ένα γλυκό χαμόγελο έχει χαραχτεί στα χείλη μου. Ένα βιβλίο πουλυδιάστατο σαν την ΟΓΚΡΕΣΑ του ιδίου, μπορεί να θεωρηθεί εύκολα ένα κοινωνικό δράμα με πολύ δυνατή και γρήγορη πλοκή, στο οποίο ουσιαστικά αναλύονται οι ανθρώπινες σχέσεις σκιαγραφώντας χαρακτήρες με πολλά μυστικά που αποκαλύπτονται σιγά σιγά στον αναγνώστη.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΓΚΡΕΣΑ* [Κώστα Κρομμύδα, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Κρυμμένα μυστικά στο παρελθόν υφαίνουν αργά στο σήμερα τον ιστό της αλήθειας, με οδηγό το πάθος και τα ένστικτα...

Ο Γιάννης, ένας άντρας πεινασμένος για τη ζωή, θα γνωρίσει την Κατερίνα, μια γυναίκα που μέσα της τα ένστικτα μάχονται με τη λογική. Ένα τυχαίο τηλεφώνημα θα θέσει τον τροχό της τύχης σε κίνηση και θα τους παρασύρει σε μια πρωτόγονη και άγρια ένωση. Την ίδια ώρα, ο Μάνος, κατατρεγμένος από εφιαλτικές αναμνήσεις, σκορπά το θάνατο παλεύοντας να σκοτώσει τον εφιάλτη του διαταραγμένου του μυαλού.

Τρεις ήρωες, που μέσα από πολλά παιχνίδια της μοίρας θα καταλάβουν ότι είναι δεσμώτες της ίδιας τους της ζωής, θα αναζητήσουν τη λύτρωση χαράσσοντας ο καθένας το δικό του μονοπάτι μέχρι που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν, και τότε η αλήθεια θα έρθει στο φως. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Στη μέση η Κατερίνα, η ογκρέσα*, αποφασισμένη να απελευθερώσει το δράκο από μέσα της και να αψηφήσει τα πάντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γεμίσει τα κενά στην ψυχή και στο κορμί της.
Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που στριφογυρίζει απειλητικά στον αέρα. Ποια θα επικρατήσει;


*Μυθική μορφή. Μυστηριακή γυναίκα με ακαταμάχητο έως επικίνδυνο ερωτισμό. Υποδηλώνει τη μοιραία, τη γυναίκα πλανεύτρα. Αναφέρεται και ως γυναίκα δράκαινα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Ο Κώστας Κρομμύδας στην τρίτη του συγγραφική απόπειρα από τις εκδόσεις Διόπτρα πλέον, παρουσιάζει στο κοινό ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που καταφέρνει να συγκλονίσει τον αναγνώστη με την εξαιρετική αφηγηματική δεινότητα του συγγραφέα αλλά και από την άψογη και γρήγορη πλοκή.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

ΓΥΡΙΣΕ ΣΕΛΙΔΑ [Όμηρου Αβραμίδη, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο Άδωνης πάλεψε σκληρά στη ζωή του. Γνώρισε την πείνα, την εξαθλίωση, μα τα κατάφερε. Η αγάπη της Δανάης ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία του. Μα τα σχέδια της μοίρας είναι πολύπλοκα, κι αδιαφορούν για τις επιθυμίες των ανθρώπων. Σκιές από το παρελθόν ορθώθηκαν ξαφνικά μπροστά του αναγκάζοντάς τον να ντυθεί τα ρούχα του φυγά και να εγκαταλείψει χωρίς εξήγηση την αγαπημένη του.

Η Δανάη έμεινε απελπισμένη να τον ψάχνει, ενώ εκείνος μόνος κι απογοητευμένος από τη δικαιοσύνη, βρέθηκε να παλεύει με τις συγκυρίες και τη μικρότητα των ανθρώπων. Η τραγική διαδρομή του ανάμεσα σε δύο χώρες, θα αποδείξει πόσο κοντά στο έγκλημα μπορεί να βρεθεί κανείς όταν φτάσει σε κατάσταση απελπισίας. 
Μόνη του παρηγοριά η αγάπη της Δανάης, που πάλευε για χάρη του από το δικό της μετερίζι. Αυτή ήταν η ανάσα, η ελπίδα του. Θα τον βοηθήσει άραγε η νοερή συντροφιά της μεγάλης του αγάπης να ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό, να γυρίσει και πάλι στις παλιές του αξίες της τιμιότητας και της καλοσύνης;


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Όμηρου Αβραμίδη από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, ήρθε η στιγμή να πέσει στα χέρια μου και το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε στις εκδόσεις Διόπτρα το 2012. Πρόκειται για μια ιστορία κοινωνικού περιεχομένου με έντονη συναισθηματική χροιά.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

ΗΛΕΚΤΡΑ [Βίκυς Στουφή, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η Ηλέκτρα έχει ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει μια γυναίκα: νιάτα, ομορφιά, χρήματα, μια ενδιαφέρουσα κοινωνική ζωή. Δεν έχει, όμως, το σημαντικότερο απ' όλα: αγάπη. Το παρελθόν της, βουτηγμένο στη θλίψη και τη μοναξιά, καθώς ποτέ δεν ένιωσε τη στοργή των γονιών της, της έχει διαμορφώσει έναν ψυχρό και απόμακρο χαρακτήρα, όπου δεν υπάρχει καμιά χαραμάδα για να εισχωρήσουν τρυφερά αισθήματα στην καρδιά της. Ώσπου τα πάντα ανατρέπονται στην καλοκουρδισμένη ζωή της όταν θεωρείται ύποπτη για το φόνο της μητέρας της, στη βίλα του δεύτερου συζύγου της τελευταίας, Κρίστιαν Πόρτερ, στη Χαλκιδική, ο οποίος έχει βρει επίσης τραγικό θάνατο λίγο καιρό πριν. 

Ο υπαστυνόμος Στέφανος Κάραλης καλείται να εξιχνιάσει το έγκλημα και βρίσκεται όχι μόνο συναισθηματικά μπλεγμένος με την Ηλέκτρα, αλλά και μπερδεμένος σε μια μεγάλη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, στην οποία ένας μυστηριώδης βαρόνος σκοπεύει να κλέψει τα ανεκτίμητα κειμήλια των μοναστηριών του Αγίου Όρους έχοντας καταστρώσει ένα καταχθόνιο σχέδιο. 

Σκοτεινά μυστικά και φαντάσματα του παρελθόντος αρχίζουν σιγά σιγά να έρχονται στο φως και οι δύο ερωτευμένοι νέοι, παρασυρμένοι στα παιχνίδια της μοίρας, που για κάποιο διάστημα τους κρατάει χωριστά, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους διεκδικώντας την ευτυχία.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το ντεμπούτο της Βίκυς Στουφή στην ελληνική λογοτεχνία είναι ένα μυθιστόρημα που δεν ακολουθεί την πεπατημένη οδό. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο ΗΛΕΚΤΡΑ, αποτελεί μια ιδιόμορφη περιπέτεια, γεμάτη δράση και αγωνία.

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΛΕΙΠΕ [Κώστα Κρομμύδα, Εκδόσεις Μίνωας]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Δύο ιστορίες αγάπης και απόλυτου έρωτα εμπνευσμένες από ένα αληθινό γεγονός που συνέβη την περίοδο της Kατοχής.

Μπορούν ένας άνδρας και μια γυναίκα που συναντιούνται σήμερα και ερωτεύονται παράφορα να συνεχίσουν τον έρωτα δυο ανθρώπων που έζησαν σχεδόν εβδομήντα χρόνια πριν;

Ποιο είναι το καλά κρυμμένο μυστικό που συνδέει αυτές τις δύο ιστορίες;
Και πώς αντιδρούν όταν αυτό έρχεται στο φως και είναι ικανό να επηρεάσει δραματικά τη ζωή όχι μόνο τη δική τους αλλά και των γύρω τους;
Θα γίνει η αλήθεια αιτία να διαλυθεί μια μοναδική σχέση ή θα ενώσει ακόμα πιο πολύ αυτούς τους ανθρώπους στο σήμερα, που άθελά τους βρέθηκαν να κληρονομούν τις τραγικές αλλά γεμάτες έρωτα ιστορίες των προγόνων τους;

Πολλές φορές η μοίρα κεντά το μέλλον των ανθρώπων κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν τους…

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το πρώτο μυθιστόρημα που εκδίδει ο Κώστας Κρομμύδας στις εκδόσεις Μίνωας είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα γραμμένο σε in media res. Το παρόν μπλέκει με το ζοφερό παρελθόν, την εποχή της Κατοχής.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

ΥΨΙΠΥΛΗ - Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ [Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, Εκδόσεις Πατάκη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η Υψιπύλη ήταν βασίλισσα της Λήμνου σε χρόνο μυθικό, μια τραγική βασίλισσα που η ζωή της συνδέθηκε με ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα των μητριαρχικών χρόνων: Οι γυναίκες της Λήμνου, σε μια ομαδική τρέλα, σκότωσαν ολο τον αρσενικό πληθυσμό του νησιού μόνο και μόνο για να εκδίκηθούν τους άντρες τους που δεν τις πλησίαζαν ερωτικά, γιατί η Αφροδίτη τους είχε δώσει μια βαριά δυσοσμία.



Η Υψιπύλη εναντιώθηκε στην πράξη της τρέλας και έσωσε τον πατέρα της, τον βασιλιά Θόα. Τον έβαλε σε ένα καλάθι αλειμμένο με κερί και τον εριξε στη θάλασσα.


Οι Λήμνιες γυναίκες, όταν συνειδητοποίησαν την πράξη τους, πένθησαν και σπάραξαν.

Οι νόμοι της φύσης είχαν απορρυθμιστεί και οι σκοτωμένοι περιφέρονταν με αναμμένα λυχνάρια ανάμεσά τους.

Ως την ημέρα του καθαρμού.

Όταν πέρασε η "Αργώ" από τη Λήμνο, οι γυναίκες έσμιξαν με τους Αργοναύτες. Και ένας μεγάλος έρωτας γεννήθηκε ανάμεσα στην Υψιπύλη και στον Ιάσονα.

Ένα ιδιότυπο μυθιστόρημα πλασμένο με τα πιο αρχέγονα στοιχεία της ψυχής: Το πάθος που οδήγησε στον ομαδικό φόνο και η αγάπη-σύμβολο της αιώνιας ομορφιάς, που την τραγούδησε ο ίδιος ο Ορφέας.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η Υψιπύλη, είναι το πρώτο μυθιστόρημα -αν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει αμιγώς μυθιστόρημα- της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου που πέφτει στα χέρια μου. Αυτό το ιδιότυπο μυθιστόρημα με συγκλόνισε και με καθήλωσε, κάνοντας με να αισθανθώ ότι ανέβηκα ένα βήμα παραπάνω σαν αναγνώστης.

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ [Μαίρης Κόντζογλου, Εκδόσεις Μεταίχμιο]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Καισάρεια, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, στα πέτρινα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών: ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.



Στο πλευρό της Σεβαστής, η μάνα και η αδελφή της, η εύθραυστη Μακρίνα και η σημαδεμένη από τη μοίρα Ελισσώ, θα πληρώσουν βαρύ φόρο αίματος και θα κληθούν να ξεπεράσουν τραγικά αδιέξοδα λαμβάνοντας αποφάσεις ζωής και θανάτου.

Κυρίαρχος όμως ο υπερβατικός έρωτας που ανοίγει πόρτες στις πετρόχτιστες αυλές της Ανατολίας, στα αγριεμένα παράλια του Ατλαντικού και στα ήρεμα νερά του Αιγαίου, που θα εκμηδενίσει τις αποστάσεις και θα αφήσει ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στον χρόνο.

Ογδόντα χρόνια μετά ελκύει την Έλσα, που κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής, και τον Άλεξ, που αναζητά τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ. Δυο ανθρώπους από τόσο διαφορετικούς κόσμους που θα ’λεγε κανείς πως ούτε μια κοινή ματιά δεν θα μπορούσαν να ρίξουν στο λαξευμένο στον βράχο μοναστήρι της Παναγιάς που χαμογελάει, στην απόκοσμη Μονή των Παλιών Ασημιών…


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας των Παλιών Ασημιών διαβάστηκε αργά και απολαυστικά. Υπήρξαν στιγμές που δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου αλλά ήθελα τόσο πολύ να το κάνω για να διαβάσω χωρίς βιασύνες τη δυνατή συνέχεια του οικογενειακού χρονικού των Χατζηαβράμογλου.

Πρόκειται για ένα δυνατό ανάγνωσμα, με αρκετές ανατροπές αλλά και συγκλονιστικές περιγραφές που δεν αφήνουν αδιάφορο ούτε και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο αλλά και δοσμένο με ρεαλισμό το βιβλίο αυτό κινείται σε δυο διαφορετικές εποχές, με διαφορετικά ήθη, διαφορετικά έθιμα και καθημερινότητα.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ [Μαίρης Κόντζογλου, Εκδόσεις Μεταίχμιο]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Υπάρχει τέλος σε έναν έρωτα που καίει σαν τη λάβα των ηφαιστείων της Καππαδοκίας;

Ποιο είναι το μυστικό της Μονής των Παλιών Ασημιών;

Ποια μάγια κρατούν την αλήθεια τυλιγμένη σφιχτό κουβάρι;


Καππαδοκία, χώρα µαγική, γεµάτη θρύλους και παραδόσεις.
Εκεί, ανάµεσα στα βουνά µε τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες µε τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισµός ξεχασµένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισάρεια, Σινασός, Σµύρνη και Πόντος, ο καµβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράµογλου µε τον Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέµου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσµου. Η ανταλλαγή των πληθυσµών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιµατοβαµµένο βράδυ  στο λιµάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώµατα, κουβαλώντας µαζί της το ηµερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αµερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόµενοι δερβίσηδες και ένα µοναστήρι µε τη χαµογελαστή Παναγία µπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και µοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους  µια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το πρώτο μέρος της νέας τριλογίας της Μαίρης Κόντζογλου είναι ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα με ιστορική διάσταση. Οι αρκετοί και άριστα ψυχογραφημένοι ήρωες της ζουν, αναπνέουν και πορεύονται στην Ανατολή. ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ, αποτελούν την αρχή ενός οικογενειακού χρονικού για τις αλησμόνητες πατρίδες αλλά και τους αλησμόνητους έρωτες. 

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Η ΜΠΟΡΑ [Αλκυόνης Παπαδάκη, Εκδόσεις Καλέντης]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Εγώ δεν ξέρω πολλά γράμματα. Μα όπως κάθομαι τις νύχτες στην αυλή μου και κοιτάζω τ' αστέρια, σκέφτομαι και μερικά πράματα. Σκέφτομαι λοιπόν, τι διαφορά υπάρχει να' σαι μέσα στους ανθρώπους ή μέσα στα θερία. Και λέω πως με τα θεριά, είναι καλύτερα. Στο κάτω κάτω, αυτά τα ξέρεις. Είναι θερία, λες. Και φυλάγεσαι. Τους ανθρώπους όμως; Μέχρι να πάρεις είδηση τι θεριό έχεις δίπλα σου, σε κατασπάραξε. Πάει. Τους ανθρώπους εγώ τους τρέμω. Τους ομοίούς μου. Που μιλούνε, που χαϊδεύουνε, που χιχιρίζουνε, που χαιρετούνε. Αλίμονο απ' αυτούς, Χριστέ μου. Αλίμονο και τρισαλίμονο.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Αυτό το βιβλίο έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου αλλά οι αναμνήσεις που είχα από τη μητέρα μου να το διαβάζει και να δακρύζει ξύπνησαν από κάποια αποσπάσματα που μου διάβαζε όταν ήμουν μικρός. Τότε δεν καταλάβαινα τη σκληρότητα του βιβλίου απλά συγκινούμουν. Τώρα, αρκετά χρόνια μετά αυτό το βιβλίο με ρούφηξε στις σελίδες του και με εξουθένωσε ψυχικά.

Η ΜΑΤΖΙΚΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ [Πασχαλίας Τραυλού, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Γενάρης του ''30, σε ένα αφιλόξενο σκοτάδι, με μια μελωδία τσιγγάνικου βιολιού να ηρεμεί τους φόβους του πατέρα μου και δυο γυναίκες να στοχάζονται αν θα ''χα το χάρισμα που έλεγε ο θρύλος. Η Ζαφείρα ψάχνει τον εαυτό της μέσα στις ρίζες της φυλής της και στα οράματα που βλέπει για τα ξένα πεπρωμένα. Η αγάπη όμως την παρασύρει αλλού και της ανοίγει ένα δρόμο που δεν είχε ονειρευτεί ποτέ. Στους κύκλους του καιρού, αντίπαλος και σύντροφος συνάμα ο παπα-Ισίδωρος. Μα εκείνη τι ήθελε στ'' αλήθεια; Το γύρεψε μια ολόκληρη ζωή μέσα στην αριθμητική των φεγγαριών. Σωστό ή λάθος, διάλεξε να γίνει η ματζίκα της αγάπης. 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα που εκδίδει η Πασχαλία Τραυλού, είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που καθηλώνει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.

ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ [Ελένης Κ. Τσαμαδού, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

"Θα ήθελα να μπορούσα να τον αγκαλιάσω εκεί στη μέση του δρόμου, να τον φιλήσω στο στόμα για να τον κάνω να πάψει να λέει λόγια πικρά. Θα ήθελα να βαδίζαμε χέρι χέρι, να έλαμπε ο ήλιος και να μην υπήρχε ο πόλεμος και η μυρωδιά του αίματος και των αντισηπτικών που έχουν ποτίσει την ύπαρξή μου. Όμως μια νοσοκόμα με στολή δεν μπορεί να κρατά από το χέρι έναν αξιωματικό, εκτός και είναι τραυματίας ή τυφλός και πρέπει να τον οδηγήσει. Του άγγιξα φευγαλέα το χέρι - τόσο μόνο μπορούσα, τόσο μόνο μου επιτρεπόταν." Η απροσδόκητη και αινιγματική "κληρονομιά" ενός δύστροπου γέρου φέρνει σε επαφή δύο αγνώστους, ένα μεγαλοδικηγόρο και μια δημοσιογράφο. Προσπαθώντας να λύσουν το γρίφο, ο δικηγόρος και η γυναίκα έχουν την αίσθηση ότι ψηλαφούν το σκοτάδι. Αλήθειες που αγνοούν και πληγώνουν: μια χαμένη αγάπη, μια προδοσία, πάθη που κατατρώνε και τυφλώνουν. Παλιές αμαρτίες και καινούργιες επιθυμίες ζωντανεύουν με τρόπο μαγευτικό και φέρνουν στο προσκήνιο μια ολόκληρη εποχή.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, είναι το πρώτο βιβλιο της Ελένης Τσαμαδού που διαβάζω. Πρόκειται για ένα καθαρά κοινωνικό μυθιστόρημα με ιστορική διάσταση και αρκετούς προβληματισμούς πάνω σε σύγχρονα κοινωνικά θέματα.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ [Μαρίνας Πετροπούλου, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Ερατώ ζούσε μέσα απ' τις ζωές των άλλων, αλλά δεν το ήξερε.
Αποκομμένη από την πραγματικότητα, έβλεπε, άκουγε και νόμιζε πως εννοούσε όλα εκείνα τα ανήκουστα που παραμόνευαν τα νιάτα της.
Θάνατος, μυστικά, σκοτεινές αποκαλύψεις και αλλόκοτες συμπεριφορές την έσυραν ως την άκρη της απόγνωσης αλλά και του έρωτα, ενός έρωτα μοναδικού και ικανού να μαγέψει με το παραμύθι του.
Πόσο μπορεί όμως να ζει κανείς νικημένος και απών, όταν και οι μεγάλοι έρωτες προδίδουν; Γι' αυτό η Ερατώ αποφάσισε να αναμετρηθεί με τις ήττες, τους έρωτες και το παρελθόν για να βρει τον εαυτό της.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η Μαρίνα Πετροπούλου έχει εκδόσει πολλά έργα στις εκδόσεις Λιβάνη. Το ΣΑΝ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ μάλιστα μεταφέρθηκε και στην μικρή οθόνη. Το ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ είναι το δέκατο μυθιστόρημά που εκδίδει.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο το τυλίγει μια χροιά μυστηρίου. Ερωτήματα που γεννιούνται στον αναγνώστη στην αρχή του μυθιστορήματος δέχονται απαντήσεις μέσα από την πλοκή του βιβλίου. Με πλήθος ανατροπών και αποκαλύψεων η ηρωίδα υποβάλλεται σε μια εσωτερική αναζήτηση για να λύσει τα μυστήρια που πλέκουν τη ζωή της και εν τέλει να οδηγηθεί στην αυτογνωσία και την ψυχική της κάθαρση από τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Η γραφή της Μαρίνας Πετροπούλου, απλή, με πολλούς μη αληθοφανείς διαλόγους και σε σημεία επιτηδευμένο λεξιλόγιο, ρέει ευχάριστα αν και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιφανειακή από άποψη ανάλυσης και προσέγγισης κάποιων γεγονότων και αδύναμης σκιαγράφησης των χαρακτήρων. Οι ήρωες του βιβλίου αποδίδονται με μια ρηχή προσέγγιση, γεγονός που δυσκολεύει τον αναγνώστη να διεισδύσει σε βάθος στο συναισθηματικό κόσμο των χαρακτήρων και να εκτιμήσει ή όχι τις πράξεις τους.

Το ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, είναι ένα ανάγνωσμα με πολλές ανατροπές και αποκαλύψεις που κυλάει γρήγορα και συντροφεύει ευχάριστα τον αναγνώστη στο ταξίδι της ηρωίδας προς την λύτρωση που αναζητά. Το συστήνω για παρέα στις διακοπές...

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός