Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΡΕΠΟ [Πασχάλη Πράντζιου, Εκδόσεις Ωκεανίδα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ένα email που δημιουργεί παρανόηση στον παραλήπτη γίνεται αφορμή να γράψει ο αφηγητής μια παρωδία αστυνομικού μυθιστορήματος. "Η πόλη έχει ρεπό", μια πραγματικά ξεκαρδιστική ιστορία, όπου η μυθοπλασία μπλέκεται με την πραγματικότητα και οι λογοτεχνικοί ήρωες παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή του συγγραφέα. Ο τελευταίος κλείνει το μάτι στον αναγνώστη, παίζει μαζί του χαμογελώντας και κρύβει τα μυστικά του, για να φωνάξει στο τέλος: Σας την έσκασα! Ένα βιβλίο "άλλο" απ' αυτό που δείχνει. Γιατί, όταν η πόλη έχει ρεπό, όλα γίνονται!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Πασχάλη Πράντζιου το κατατάσσω στα πιο διαφορετικά βιβλία που διάβασα τα τελευταία χρόνια. Ομολογουμένως είναι ότι πιο διασκεδαστικό έχω διαβάσει μέχρι τώρα.

Ο συγγραφέας πετυχαίνει το ακατόρθωτο. Με κεντρικό πλάνο δυο ιστορίες, αυτήν του αφηγητή σε αφήγηση σε α' πρόσωπο αλλά και μια παρωδία αστυνομικού μυθιστορήματος δια χειρός αφηγητή, ο Πασχάλης Πράντζιος πλάθει γεγονότα και σκηνές που η μια διαδέχεται την άλλη με πολύ γρήγορη ταχύτητα και έναν τρόπο πρωτότυπο και γοητευτικό.

Ο αναγνώστης καθηλώνεται στις σελίδες και αγωνιά για την κατάληξη και των δυο ιστοριών, αφού από ένα σημείο και μετά η φαντασία του αφηγητή μπλέκεται στην μυθιστορηματική πραγματικότητα του Πασχάλη Πράντζιου και έτσι εμφανίζεται στον εγκέφαλο του αναγνώστη ένα γαϊτανάκι από γεγονότα που τον καθιστά δέσμιο του αναγνώσματος για να φτάσει γρήγορα στο τέλος και να λυθεί το μυστήριο.

Μια πολύ ευρηματική ιστορία με έξυπνο χιούμορ και απίστευτο σαρκασμό. Μια παρανόηση η οποία αποδόθηκε με αρκετά πρωτότυπο τρόπο. Οι ρόλοι συγγραφέα-ήρωα αντιστρέφονται και η πραγματικότητα μπερδεύεται εύστοχα με την φαντασία. Το βιβλίο είναι γραμμένο με λόγο στρωτό, που ρέει εύκολα, χωρις επαναλήψεις. Ένα διασκεδαστικό ανάγνωσμα που η πλοκή του δεν σε αφήνει να το αφήσεις χωρίς να το τελειώσεις.

Παραδέχομαι πως παρόμοιο βιβλίο δεν έχω διαβάσει και δεν ξέρω αν θα διαβάσω και στο μέλλον παρόμοιο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια!

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΣ! Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ - ΝΑΝΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΟΣ [Zana's Muhsen & Andrew's Crofts, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Ζάνα και η Νάντια Μόχσεν, δύο νεαρές Αγγλίδες από το Μπέρμιγχαμ, ξεγελάστηκαν από τον πατέρα τους και ταξίδεψαν στην Υεμένη, όπου εκείνος τις πούλησε για ανήλικες νύφες σε δύο φίλους του. Η Ζάνα κατάφερε να ξεφύγει μετά από οχτώ χρόνια και επέστρεψε στην Αγγλία, αφήνοντας πίσω το μικρό γιο της. Πριν φύγει, υποσχέθηκε στην αγαπημένη της αδερφή Νάντια ότι, μόλις θα έφτανε στην Αγγλία, θα έκανε τα πάντα για να ελευθερώσει εκείνη και τα παιδιά της.

Έτσι, η Ζάνα έγραψε το βιβλίο Πουλημένες!, στο οποίο διηγιόταν την περιπέτειά τους, με την ελπίδα ότι η δημοσιότητα που θα προκαλούσε θα συντελούσε ώστε η Νάντια και τα παιδιά της να γυρίσουν πίσω στην Αγγλία αμέσως.

Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας η Ζάνα εξηγεί πώς συνέχισε να αγωνίζεται μαζί με τη μητέρα της τα δέκα τελευταία χρόνια για να ελευθερώσει την αδερφή της. Η ιστορία δεν είναι παρά μια εσωτερική ματιά στη ζοφερή ζωή εκατομμυρίων γυναικών και παιδιών που ανήκουν στους φτωχότερους πληθυσμούς αυτού του πλανήτη. Είναι μια ιστορία ελπίδας και απόγνωσης· ελπίδας, γιατί, όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τη Ζάνα Μόχσεν να παλεύουν για δικαιοσύνη, ο κόσμος μας θα γίνεται καλύτερος· απόγνωσης, γιατί οι προσπάθειες σωτηρίας της Νάντια από το κολαστήριό της είναι άκαρπες.
Στην πορεία της διήγησης η Ζάνα προσπαθεί να απαντήσει και στα χιλιάδες ερωτήματα των αναγνωστών του πρώτου της βιβλίου,Πουλημένες!, για το πώς κατάφερε να ξαναχτίσει τη ζωή της από την αρχή στην Αγγλία.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το δεύτερο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Zana Muhsen, μας ταξιδεύει στην Αγγλία και στην ζωή της μετά την φυγή από την Υεμένη το 1988. Μας εξηγεί πως έχτισε από την αρχή της ζωής της αλλά και όλες τις προσπάθειες που κατέβαλλε για να φέρει πίσω την αδερφή της, τα ανίψια της και τον γιο που έκανε στην Υεμένη.

Με διεισδυτική αφήγηση σε α' πρόσωπο, παραθέτοντας κάθε σκέψη, συναίσθημα με γλαφυρό τρόπο για ακόμη μια φορά, η ανάγνωση του βιβλίου κυλάει ευχάριστα και τα γεγονότα ρέουν πολύ εύκολα. Βέβαια και σε αυτό το βιβλίο οι επαναλήψεις δεν λείπουν.

Στο βιβλίο αναλύει όλες τις δυσκολίες που συνάντησε και εμπόδιζαν τον γυρισμό της αδερφής της, τον τρόπο που την εκμεταλλεύτηκαν πολλοί άνθρωποι και τέλος την ανικανότητα της βρετανικής κυβέρνησης και τα σκάνδαλα που υπήρχαν και την εμπόδιζαν την φυγή της αδερφής της από τη σκλαβιά. 

Με λίγα λόγια, δίνει αμάσητη στο κοινό της, την "βρωμιά" που αντιμετώπισε όταν ζήτησε τη βοήθεια από κυβερνητικά στελέχη, πρεσβείες και δημοσιογράφους που για αρκετά χρήματα της έδωσαν φρούδες ελπίδες πως θα καταφέρουν να φέρουν πίσω την αδερφή της Νάντια. Μια ωδή στην πικρία και την απογοήτευση που φώλιασαν στην ψυχή της Zana Muhsen.

Παρατήρησα, πως κάποια γεγονότα δόθηκαν με διαφορετική τροπή στο δεύτερο βιβλίο και κάποια πρόσωπα με διαφορετικά ονόματα κάτι που με ξένισε και δεν ξέρω για ποιο λόγο συνέβη. Ωστόσο διαβάζετε ευχάριστα και γρήγορα. 

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΣ! [Zana's Muhsen & Andrew's Crofts, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


13.000 φράγκα. Σ αυτή την τιμή πούλησε ο Μουθάνα Μόχσεν τις κόρες του Ζάνα, 15 ετών, και Νάντια, 14 ετών. Από πατέρα Υεμενίτη και Βρετανίδα μητέρα, η Ζάνα και η Νάντια ζούσαν στην Αγγλία. Κι ενώ ξεκίνησαν για τις διακοπές των ονείρων τους, βρέθηκαν ξαφνικά παντρεμένες παρά τη θέλησή τους σ ένα μακρινό χωριό της Υεμένης. Αναγκάστηκαν να υποστούν κάθε είδους βία και ταπεινώσεις. Η Ζάνα, μετά από σκληρό αγώνα που κράτησε οχτώ ολόκληρα χρόνια, κατάφερε να ξεφύγει. Η Νάντια όμως και τα παιδιά της εξακολουθούν να παραμένουν αιχμάλωτοι...

Η Ζάνα και η μητέρα της ορκίστηκαν να τους βγάλουν από την Υεμένη. Σ αυτό το βιβλίο η Ζάνα διηγείται την ιστορία της και τη μάχη που δίνει για να ελευθερώσει τη Νάντια.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Αυτό το βιβλίο στοίχειωνε τα παιδικά μου όνειρα. Για πολύ καιρό, η μητέρα μου το είχε στο τραπεζάκι του σαλονιού και έβλεπα καθημερινά αυτά τα θλιμμένα μάτια να κοιτούν όλο αγωνία και φόβο κάπου. Πέρασαν πολλά χρόνια για να το πιάσω τελικά στα χέρια μου. Σαν αναγνώστης έχω μια προτίμηση στις αυτοβιογραφικές ιστορίες και αυτό το βιβλίο πάντα ήθελα να το διαβάσω.

Είναι η ιστορία δυο αδερφών που πουλήθηκαν ανήλικες ακόμα από τον Υεμένιο πατέρα τους σε δυο φίλους του σε ένα χωριό στην Υεμένη. Το βιβλίο αποτελεί το ιστορικό της περιπέτειας της Ζάνα Μόχσεν και της αδερφής της στα μακρινά μέρη της Μέσης Ανατολής. Μια κατάθεση ψυχής και γεγονότων που σοκάρει, προκαλεί συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης και τέλος σκοπό έχει να αφυπνίσει συνειδήσεις και να προσφέρει βοήθεια.

Η αφήγηση της πρωταγωνίστριας είναι αρκετά καλή, χωρις να έχει επιφανειακή προσέγγιση των γεγονότων, αλλά να αποδίδει με έντεχνο τρόπο και εξαιρετικές περιγραφές το παρασκήνιο, τις σκέψεις και τα συναισθήματα αυτής αλλά και της αδερφής της Νάντια. Είναι ένα ανάγνωσμα με αρκετές επαναλήψεις που όμως δεν κουράζουν τόσο τον αναγνώστη, σκληρές σκηνές με ζοφερή περιγραφή και πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση. 

Από τα λίγα βιβλία που ενώ δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου, ανάγκαζα τον εαυτό μου να το αφήσει για λίγο για να "ξεπεράσω" τις φριχτές σκηνές που είχα διαβάσει και το ξαναέπιανα μετά από λίγες ώρες. 

Ένα βιβλίο που διαβάζοντας το ακούς μια κραυγή αγωνίας ή καλύτερα μια έκκληση για βοήθεια. Μην το καθυστερείτε διαβάστε το!

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΜΕΛΙ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ [Μαίρης Κόντζογλου, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


Το Πάσχα του χίλια εννιακόσια κάτι, κάπου σ' ένα χωριό της Ελλάδας, ένα δεκάχρονο κοριτσάκι περνάει τις διακοπές μαζί με το δίδυμο αδερφό του και τους γονείς τους, όπως πάντα, στο πατρικό σπίτι.


Αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό απ' όλα τα άλλα. Παλιά γεγονότα θα έρθουν στο φως και θα ταράξουν τη φαινομενική γαλήνη της οικογένειας, μιας καθωσπρέπει οικογένειας, για την οποία είναι όλοι περήφανοι.

Συνταρακτικά γεγονότα θα προσγειώσουν ανώμαλα τους μεγάλους και θα απογειώσουν, επίσης ανώμαλα, τους μικρούς και όσους νιώθουν μικροί. 

Ένας ανεπιθύμητος αλλά πολυαναμενόμενος γάμος θα αναβληθεί, εξαιτίας ενός τραγικού θανάτου, που θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις.

Ένα καινούριο μέλος της οικογένειας θα εμφανιστεί, αναστατώνοντας τους υπόλοιπους και ανατρέποντας τα "καλώς κείμενα". 

Μια ιστορία από το παρελθόν θα έρθει στο φως και θα γίνει αφετηρία αλλαγών. Και ένας ανυπόληπτος έρωτας, αν υπάρχει τέτοιος, θα δώσει καινούριο νόημα στις ζωές όλων.

Η Δήμητρα, η μικρή αφηγήτρια της ιστορίας, ζωηρή, ατίθαση, αισιόδοξη, πεισματάρα, επίσης "έξυπνη και αδύνατη", όπως λέει και ο μπαμπάς της, κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα θα βιώσει πρωτόγνωρες καταστάσεις, θα επιδιώξει να μάθει τα πάντα πριν από τους μεγάλους, θα επέμβει στα γεγονότα και θα εμπνευστεί από την Ελευθερία, συμπρωταγωνίστρια σαν φυσικό άτομο αλλά και σαν ιδέα, που θα γίνει σημαία και σκοπός της. 

Και οι μεγάλοι, ο ένας μετά τον άλλο, θα αναγκαστούν να παραδεχτούν ότι η σπουδαιότερη γνώση είναι η συνειδητοποίηση της αδυναμίας μας και ότι η ισχυρότερη δύναμη είναι η Αγάπη. 

Η Αγάπη, που είναι κυρίαρχο στοιχείο της ιστορίας και που θα αποδειχτεί ο καταλύτης. 

Η Δήμητρα θα αγωνιστεί με νύχια και με δόντια και θα προσπαθήσει να δώσει το τέλος που θέλει αυτή, σε συνειδητό και σε ασυνείδητο επίπεδο.

Ένα τέλος που υπαγορεύεται από την αισιόδοξη παιδική ψυχή, την ψυχή που ακόμα δεν αγγίχτηκε από τον κόσμο των μεγάλων.


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το ντεπούντο της Μαίρης Κόντζογλου στη λογοτεχνία ομολογώ με άφησε άφωνο. Ένα ανάγνωσμα πρωτότυπο, τρυφερό, διασκεδαστικό και τρομερά ευκολοδιάβαστο. Μια τέλεια κατάθεση ψυχής για με κέντρο αναφοράς την αγάπη.

Η ιστορία είναι πολύ δυνατή, με αρκετές ανατροπές και απρόβλεπτες καταστάσεις. Την ιστορία αφηγείται η μικρή Δήμητρα στην οποία αποκαλύπτονται σιγά σιγά οι ανατροπές επειδή έχει την κακή για τους άλλους συνήθεια να κρυφακούει και έτσι ξεδιπλώνεται στον αναγνώστη ένα μυστήριο πλέγμα από μυστικά και πάθη. Ο τρόπος αφήγησης ευφυέστατος και ο παιδικός λόγος κάνει το βιβλίο να ρέει γρήγορα και με πολύ εύκολο τρόπο. Συγχαρητήρια στη συγγραφέα που κατάφερε να μπει στο μυαλό και την λογική ενός δεκάχρονου παιδιού.

Πρόκειται για ένα βιβλίο με πολλά μηνύματα για την αγάπη, τον καθωσπρεπισμό, τα πάθη και την έννοια του σωστού και του λάθους. Σε πολλά σημεία χιουμοριστικό και σε άλλα αρκετά συγκινητικό. Ένα ανάγνωσμα γεμάτο τρυφερότητα και αγάπη. Μια πολύ καλή παρέα για όλους. Να το διαβάσετε αργά για να το απολαύσετε. Καλή ανάγνωση.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

ΙΟΛΗ [Μαρίας Τζιρίτα, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

 Κανέναν δεν ξεχνώ. Ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους πεθαμένους. Τον παππού σου, τον Παντελή, τη γιαγιά Ιόλη… Όλοι τους κάτι μου έδωκαν, κάτι μου πήραν… Μα μη γελιέσαι κόρη μου… Αν γραφότανε ποτές ένα βιβλίο για τη δική μου ζωή, ένα τίτλο θα είχε, έναν και μόνο. Μια λέξη μοναχά: Ιόλη.



Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη. Σε κάθε στιγμή της ζωής της, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της ήταν εκεί. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της φάση, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι.

Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε ποτέ τη λέξη «μαμά», να μη νιώσει την έλλειψη της σε όλη της τη ζωή; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρ Αγγέλω; Όσες ζωές και να ζούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ και να της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Μαρίας Τζιρίτα είναι ένα βαθιά κοινωνικό και πολύπλευρο μυθιστόρημα. Μια συγγραφέας που κάθε χρόνο ξεπερνάει τον ίδιο της τον εαυτό και γίνεται όλο και καλύτερη σε κάθε νέα της δουλειά.

Το τελευταίο της πόνημα με συγκλόνισε βαθιά και με συγκίνησε πάρα πολύ. Είναι ένα πολύπλευρο μυθιστόρημα με κεντρικές ηρωίδες την Ιόλη και τη γιαγιά της Αγγέλω αλλά και πολλούς άλλους χαρακτήρες οι οποίοι όμως σκιαγραφούνται άριστα και μέσα από τις καταστάσεις που βιώνουν και την ανάμειξη των κεντρικών ηρωίδων, οι τελευταίες ψυχογραφούνται ακόμη περισσότερο και με πιο άρτιο τρόπο.

Ένα ανάγνωσμα με πληθώρα συναισθημάτων, εικόνων και εξαιρετικών περιγραφών. Σκηνές με πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση που προκαλούν τον αναγνώστη να ζήσει την κάθε σκηνή με τον ίδιο έντονο τρόπο που την ζει και ο ήρωας. Η γραφή της Μαρίας Τζιρίτα, όπως πάντα απλή, στρωτή που ρέει ευχάριστα. Το βιβλίο το τελείωσα σε μόλις λίγες ώρες και οι σελίδες γυρνούσαν σαν τρελές. 

Από μυθολογικής απόψεως το βιβλίο είναι άρτιο, με ελάχιστες αλλά αρκετές ανατροπές, χωρίς επαναλήψεις με πολλά μηνύματα τα οποία μεταβιβάζονται στον αναγνώστη μέσα από τις πράξεις αλλά και τις αντιδράσεις των ηρώων. Θίγονται πολλά κοινωνικά ζητήματα, κάποια από αυτά πραγματικά φωτιά. Οι σκηνές που περιγράφονται και οι διάλογοι δίδονται με έναν ρεαλισμό και μια αληθοφάνεια που κάνει το βιβλίο ακόμα πιο ωραίο.

Μια τρυφερή ιστορία, με πολλές εικόνες και εξαιρετικές περιγραφές που αξίζει να τη διαβάσετε όλοι για να ζήσετε μια εμπειρία ανιδιοτελούς αγάπης, πόνου και καταστάσεων που δείχνουν δύσκολες να τις διαχειριστείς αλλά τελικά με τα κατάλληλα στηρίγματα όλα γίνονται εφικτά. 

Ευχαριστώ τη Μαρία Τζιρίτα για αυτό το ταξίδι. 

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ [Κατερίνας Παπανικολάου, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η ηρωίδα βιώνει μια καθημερινότητα ήρεμη. Εξαιρώντας ίσως τη θανάσιμη μέλλουσα πεθερά της και κάτι… μικροατασθαλίες του παρελθόντος που δεν φαίνονται να την αφήνουν να ηρεμήσει...
Η αδερφή της ζει με το σύνθημα «άδραξε τη μέρα». Ή ό,τι άλλο της γυαλίσει!
Και η γιαγιά τους μπορεί να θυμίζει διασταύρωση Σφίγγας και στρατηγού εν αποστρατεία, όμως τα μυστικά που κρύβει στην ψυχή της είναι αυτά που θα αγγίξουν τελικά τις καρδιές όλων.
Ένα ερωτικό, χιουμοριστικό ταξίδι των τριών γυναικών στην Αίγυπτο του 2009.
Ένα ρομαντικό, ατμοσφαιρικό «ταξίδι» της γιαγιάς στην Αλεξάνδρεια του 1943.
Όταν αυτές οι δύο περιπλανήσεις καταλήξουν στον ίδιο προορισμό, ίσως μια δεύτερη ευκαιρία αλλάξει την πορεία της ζωής για πάντα.
Κάποιες φορές πριν να είναι πολύ αργά…
Μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το παρών βιβλίο είναι το πρώτο βιβλίο της Κατερίνας Παπανικολάου που διαβάζω και το διάλεξα διότι φανταζόμουν πως θα έχει μια ιστορική υπόσταση λόγω της χώρας στην οποία διαδραματίζεται πέρα από τη χιουμοριστική διάθεση η οποία ήταν έκδηλη από την αρχή του μυθιστορήματος.

Ωστόσο, ξεκινώντας το βιβλίο δυσκολεύτηκα να το τελειώσω χωρις να μπορώ να βρω το λόγο για το οποίο έγινε αυτό. Βιβλιο με απλό λεξιλόγιο, όχι και τόσο στρωτό λόγο, σαν να ήταν γραμμένο στο γόνατο, πολλές σκέψεις της ηρωίδας χωρίς κάποια εμβάθυνση, με πολλές επαναλήψεις και αδύναμη ψυχογράφηση χαρακτήρων. Οι περιγραφές και ιδιαίτερα αυτές των μνημείων της Αιγύπτου εξαιρετικά αδύναμες και άτεχνα δεμένες με τον ρου της ιστορίας.

Στην ουσία παρακολουθούμε δυο ιστορίες ταυτόχρονα σε αυτό το βιβλίο. Η μια είναι της ηρωίδας η οποία αφηγείται η ίδια σε α' πρόσωπο τα ευτράπελα του ταξιδιού και η άλλη ιστορία είναι της γιαγιάς της ηρωίδας στο παρελθόν σε αφήγηση σε γ' πρόσωπο. 

Οι αλλαγές στην αφήγηση ψιλοκουράζει και στην αρχή μπερδεύει τον αναγνώστη αλλά μετά έρχεται σε μια ροή και κυλάει εύκολα αλλά όχι τόσο ευχάριστα. Βιβλίο χωρις ανατροπές και εικόνες, που σου κρατάει μια παρέα, αλλά δεν σου προσφέρει κάτι παραπάνω. Εύστοχο το χιούμορ της συγγραφέα αλλά η δυνατότητα αφήγησης θέλει δουλειά πιστεύω.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός