Είδε την πόρτα να ανοίγει και ο πανικός την τύλιξε. Η καρδούλα της άρχισε να χτυπά με γοργό ρυθμό και ο κόμπος στον λαιμό έγινε κουβάρι που την έπνιξε. Ήθελε να ξεφωνίσει, να τρέξει… μα έμεινε παγωμένη στη θέση της μέχρι που ένα λευκό χέρι απλώθηκε και άδραξε τον μικρό καρπό της. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια και περίμενε…
Η Σοφία μεγάλωνε σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από τη λατρεία του πατέρα και των παππούδων της, μα την αγάπη από το άτομο που κάθε παιδί αποζητά δεν την εισέπραξε ποτέ. Η απελπισμένη ανάγκη γι’ αυτή την αγάπη την έσπρωξε σε απεγνωσμένες και επικίνδυνες ενέργειες για την ίδια, φρικαλέες γι’ αυτούς που την λάτρευαν. Μέχρι που ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο, μα και με τον άνθρωπο που μια ζωή λαχταρούσε την αποδοχή στην καρδιά του. Και καταπρόσωπο με την Αλήθεια!
Υπάρχουν άραγε περιθώρια να ανατρέψει τα λάθη και να βαδίσει σε καινούργια μονοπάτια ευτυχίας;
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ
Υπάρχουν βιβλία τα οποία σε καθηλώνουν από το οπισθόφυλλο τους και μόνο, βιβλία που είσαι σίγουρος ότι θα σε κλονίσουν και πως θα σε συνταράξουν αλλά δεν γνωρίζεις το βαθμό στον οποίο θα γίνει αυτό. Ένα από αυτά τα βιβλία είναι ο ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ της Νικόλ-Άννας Μανιάτη. Ένα μυθιστόρημα αμιγώς κοινωνικό, επίκαιρο που θίγει ένα θέμα ταμπού για τα ελληνικά δεδομένα με τρόπο τέτοιο που σκοπό έχει να αφυπνίσει.
Η συγγραφέας με σαφήνεια, σεβασμό και ρεαλισμό θίγει το θέμα της αυτοκακοποίησης ενός παιδιού. Μια κατάσταση η οποία μαστίζει στην εποχή μας και έρχεται ως αποτέλεσμα μετά από παραμέληση ή κακοποίηση από το γονιό. Η μικρή Σοφία, πρωταγωνίστρια του συγκεκριμένου βιβλίου βιώνει την παραμέληση αλλά και την κακοποίηση από τη μητέρα της με τη δικαιολογία της τιμωρίας. Η Νικόλ-Άννα Μανιάτη μπλέκοντας άριστα και την έννοια του ασυνείδητου υφαίνει μια ιστορία συγκλονιστική και πρωτότυπη.
Με λόγο στρωτό, ώριμο, ωμό μα και λυρικό σε σημεία, ρεαλιστικό και με στακάτους διαλόγους η συγγραφέας καταφέρνει να σκιαγραφήσει σκέψεις και γεγονότα με τρόπο αριστοτεχνικό. Η διείσδυση του αναγνώστη στον ψυχισμό των ηρώων οδηγεί σε μια άριστη ψυχογράφηση χαρακτήρων, οι οποίοι μέσα από τις σκέψεις τους και τις πράξεις τους και με τη βοήθεια της διεισδυτικής πένας της Νικόλ-Άννας Μανιάτη, γίνονται κτήμα του αναγνώστη και βιώνουν παράλληλα μ'αυτόν τις ανατροπές της ιστορίας.
Σε σημεία ο λόγος κοφτός, άμεσος χωρίς λυρισμό ή καλολογικά στοιχεία, περιγράφονται με ωμό, ρεαλιστικό τρόπο οι σκηνές της τιμωρίας που η μικρή πρωταγωνίστρια επιβάλλει στον εαυτό της. Σε σημεία πάλι ο λόγος γίνεται λυρικός και με εξαιρετική περιγραφική δεινότητα περιγράφονται συναισθήματα και εικόνες με έντεχνο τρόπο. Οι συνεχείς εναλλαγές στο λόγο, καθιστούν το μυθιστόρημα στα επίκαιρα αριστουργήματα μια και η συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει τον αναγνώστη δέσμιο στις σελίδες του.
Πρέπει να αποδοθούν συγχαρητήρια στη συγγραφέα που τόλμησε και καταπιάστηκε για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα με ένα θέμα που μαστίζει στις μέρες μας καθώς και στον εκδοτικό οίκο που ενήργησε με τρόπο τέτοιο και εξέδωσε ένα τέτοιο βιβλίο. Ένα βιβλίο γρήγορο, ωμό, ρεαλιστικό που σκοπό έχει να αφυπνίσει, γιατί γαλουχώντας σωστά τα παιδιά, επενδύουμε σε έναν κόσμο ψυχικά υγιών ενηλίκων.
Συγχαρητήρια!
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;