Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ [Ελένης Κ. Τσαμαδού, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

1453, 1999. Δύο χρονολογίες-ορόσημα. Η πρώτη σηματοδοτεί το τέλος μιας χιλιόχρονης αυτοκρατορίας, η δεύτερη το τέλος μιας χιλιετίας.
Στην Αθήνα τού σήμερα ένας δικηγόρος ακολουθεί μια μυστηριώδη καλόγρια στην πορεία της πίσω στον χρόνο και στον χώρο∙ στην Πελοπόννησο των Φράγκων και των Βυζαντινών Δεσποτών, στα σκαλαβοπάζαρα της Μπαρμπαριάς και στην Κωνσταντινούπολη του τέλους.
Παράλληλες ζωές και ιστορίες. Άρχοντες και τυχοδιώκτες, πειρατές και σκλάβοι, γυναίκες τρυφερές και πολεμιστές, σοφοί και ιερωμένοι, πατριώτες και προδότες. Έρωτες χωρίς αύριο. Χαμένα όνειρα και πατρίδες. Το ξύπνημα της ελληνικής συνείδησης, η πρώιμη αναγέννηση στον Μυστρά και η μεταλαμπάδευση της αρχαίας σοφίας στη Δύση. Όλα μπλεγμένα και δεμένα με αόρατες κλωστές στον αργαλειό του χρόνου.
Τι είναι αυτό που συνδέει την Κλαίρη της νιότης, την Ανέζα των Φράγκων, Αγνή των Ελλήνων, με την αλλόκοτη καλόγρια που θέλει να γυρίσει τον χρόνο πίσω για να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας; Και ο δικηγόρος; Τι θα κάνει; Θα θελήσει να γυρίσει και αυτός τον χρόνο και ν’ αλλάξει κάποιες παλαιότερες αποφάσεις του ή θα επιλέξει να αφήσει τους ανέμους του χρόνου να σκορπίσουν το παρελθόν σαν φύλλα φθινοπώρου;
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα γραμμένο με σεβασμό στην Ιστορία, που θα αγαπηθεί και θα συγκινήσει με τις αναφορές σε γνωστές και άγνωστες πτυχές της.

Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Ελένης Κ. Τσαμαδού είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Μα είναι αρκετός αυτός ο σχολιασμός; Τα μεγάλα έργα τα περιγράφεις με όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις. Αν κάποιος με ρωτούσε: "Γιατί να διαβάσω το βιβλίο ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ;", αυτό ακριβώς θα του απαντούσα: "Γιατί είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα." Μου πήρε καιρό να ξεπεράσω την ιστορία και να καθίσω να αποτυπώσω μια περιγραφή, χωρίς να είμαι επηρεασμένος από τα συναισθήματα τα οποία μου προκάλεσε η ανάγνωσή του. Θα καταλάβετε παρακάτω.

Όταν η Ιστορία συναντά το μύθο μπορούν να συμβούν μαγικά πράγματα. Στο τελευταίο της μυθιστόρημα η Ελένη Κ. Τσαμαδού κατάφερε να μεταφέρει τον αναγνώστη στο 15ο αιώνα, στα χρόνια πριν αλλά και κατά την κατάρρευση και την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, με παρόμοια ευκολία όπως η μοναχή Θεοπίστη μεταφέρει τον Κωνσταντίνο Χρυσοβέργη στα γεγονότα που στιγμάτισαν τη ζωή της. Σαν να ήταν δηλαδή εκεί...

Παράλληλα με την Ιστορία στην οποία βασίζεται το μυθιστόρημα, ο αναγνώστης παρακολουθεί την ιστορία μιας ηρωίδας διαφορετικής από τις άλλες. Μια ηρωίδα με έντονη, δυναμική και αξιοπρόσεκτη προσωπικότητα. Η Ανέζα των Φράγκων, η Αγνή των Ελλήνων, η Χάνα των Εβραίων. Μια ηρωίδα που η μοίρα της την ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, να βιώσει όλες τις αντιθέσεις που μπορεί να προκαλέσει η μοίρα. Μια ηρωίδα που δύσκολα θα ξεχαστεί από τους αναγνώστες. Την  παρακολουθούμε από τη νεαρή της ηλικία και σαν η συγγραφέας να τη σφυρηλατεί σε κάθε σελίδα για να αναδείξει την προσωπικότητά της. Βασανίζεται, πονάει, αγαπάει, λατρεύει, μαθαίνει, επιβιώνει και τέλος μπορεί και να διδάξει η ιστορία της πολλούς ανθρώπους.

Και γύρω από την κεντρική ηρωίδα πλήθος ηρώων και χαρακτήρων που λεπτομερώς αναλύονται στο μυθιστόρημα. Ήρωες που ήταν ιστορικά πρόσωπα και ήρωες που δημιουργήθηκαν γιατί εξυπηρετούσαν το μύθο. Ή μήπως υπήρξαν κι αυτοί; Χαρακτήρες λεπτοδουλεμένοι, άριστα σκιαγραφημένοι, που ακολουθόντας τις επιταγές της Ιστορίας και του μύθου βάζουν κι αυτοί το λιθαράκι τους στην ολοκλήρωση του μυθιστορήματος αυτού.

Με πλήθος καλολογικών στοιχείων και περιγραφές που μαγνητίζουν η συγγραφέας μεταφέρει στον αναγνώστη σκηνές και γεγονότα σκηνοθετημένες με κινηματογραφική ακρίβεια. Τα τοπία, οι χώροι, οι συναντήσεις όλα αποτυπωμένα με ακρίβεια στο χαρτί, πάνω στο οποίο οι λέξεις γίνονται εικόνες και ο αναγνώστης βιώνει καρέ καρέ τη στιγμή και ακολουθεί τον ρου της ιστορίας. Ζωντανές περιγραφές δοσμένες με μεστό, δουλεμένο και λυρικό σε σημεία λόγο. 

Από την Πελοπόννησο των Φράγκων, στα σκλαβοπάζαρα της αφιλόξενης Μπαρμπαριάς, και τέλος στην Κωνσταντινούπολη, η Ανέζα θα γνωρίσει άρχοντες μα και τυχοδιώκτες, πειρατές και σκλάβους, γυναίκες που θα την αγκαλιάσουν και άλλες που θα τη μισήσουν, θα συναντηθεί και θα μιλήσει με σοφούς, ιερωμένους, λάτρεις της φύσης, της ελληνικής κουλτούρας, θα γνωρίσει πατριώτες αλλά και προδότες, θα γνωρίσει τον έρωτα μα και τον πόνο. Μια ζωή γεμάτη που γέμισαν τις λευκές σελίδες ενός τελικά μνημειώδους μυθιστορήματος που στηρίζεται σε δυο βασικούς άξονες, σε δυο επιστήμες την Ιστορία και τη Κβαντική φυσική. 

ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είναι ένα μυθιστόρημα που ισορροπεί μεταξύ του μύθου και της Ιστορίας. Ένα βιβλίο που γεννά προβληματισμούς και προκαλεί για περαιτέρω αναζητήσεις. Ένα έργο που γεμίζει τον αναγνώστη με χιλιάδες συναισθήματα και τέλος, ένα έργο που δύσκολα θα λησμονήσει κάποιος.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;