Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΓΑΜΟ [Γιάννη Ξανθούλη, Εκδόσεις Διόπτρα]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ


…Ο γάμος γίνεται την Κυριακή και προκαλεί την ανατροπή στο ταξίδι. Ταξίδι στο παρατεταμένο καλοκαίρι μιας γυναίκας στα μαύρα και του μικρού γιου της. Μάνα και παιδί πενθούν έναν άντρα χαμένο στα χρόνια του πολέμου. Πληροφορίες δεν υπάρχουν παρά μόνο υποθετικό πένθος, υποθετική ορφάνια.

Και τώρα το ταξίδι. Μακρινό καλοκαιρινό ταξίδι από την Αθήνα στον Έβρο• ταξίδι φορτωμένο δισταγμούς και επιθυμίες. Εκεί θα ’ρθουν αντιμέτωποι με όλα τα διλήμματα της ζωής τους, επώδυνα και γεμάτα από τις χαρές που τους λείπουν. Πάνω τους, μια ύπουλη συναστρία ειρωνικών αστερισμών• και μέσα σ’ όλα ο γάμος, σαν οξύμωρο περιστατικό μεταξύ τρελού πανηγυριού και τραγωδίας.
Οι ήρωες της ιστορίας αυτής θα παίξουν και θα μπλεχτούν μέσα στον χρόνο. Στο παρόν και στο μέλλον, με τις τρικλοποδιές του αορίστου… Γι’ αυτό και τα αισθήματά τους, έντονα όσο ποτέ, θα ενηλικιωθούν με επικίνδυνη ταχύτητα. Μέσα από τη ματιά του παιδιού κι ενός καλοκαιριού με συστατικά τον έρωτα, το πάθος, τον θάνατο και το γέλιο. Όπως η ίδια η ζωή. Και πίσω απ’ όλα ο γάμος, σαν πρόσχημα σοβαρό, με την αστεία αθωότητά του.
Τώρα τι σχέση μπορεί να έχει ο Ιορδάνης Μακρής με τον Ιορδάνη Λεοντίου και την κοινή τους λαχτάρα για το ταξίδι-περιπέτεια, ας το αφήσουμε σε όσους συμμερίζονται τους γρίφους και αποδέχονται την πρόσκληση στον γάμο της Κυριακής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΓΑΜΟ και είμαστε όλοι καλεσμένοι από τον Γιάννη Ξανθούλη να ταξιδέψουμε μαζί μέχρι τη Μακρινή, λίγο έξω από την Αλεξανδρούπολη για να παρευρεθούμε σε αυτόν το γάμο και να ζήσουμε καρέ καρέ μια ιστορία ευφάνταστη πασπαλισμένη με χιούμορ και μυστήριο.  

Ένας παραδοσιακός-πρωτότυπος γάμος για τα δεδομένα της εποχής και πρωταγωνιστής των γεγονότων ο μικρός Ιορδάνης που όταν μεγαλώνει και φτάνει στην 70η δεκαετία της ζωής του, τα διηγείται στην μικρή του εγγονή καλύπτοντας τα γεγονότα με έναν παραμυθητικό λόγο, επουλώνοντας τις πληγές του και νοσταλγώντας εκείνο το μακρύ ταξίδι που έκανε πριν χρόνια.

Στο τελευταίο του πόνημα, ο Γιάννης Ξανθούλης καταφέρνει με την αριστοτεχνική του γραφή να μεταφέρει τον αναγνώστη στη μεταπολεμική Ελλάδα, σε μια επαρχιακή πόλη, σε μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας του τότε, οδηγώντας τον αναγνώστη σε νοσταλγικά και λησμονημένα μονοπάτια. 

Άριστα ψυχογραφημένοι χαρακτήρες, οι οποίοι μπλέκονται μέσα στο χρόνο όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας και τα έντονα συναισθήματά τους χρώματα σε έναν καμβά πάνω στον οποίο σκιαγραφούνται γεγονότα και σκέψεις τα οποία οδηγούν στην ωριμότητα και τη γνώση. 

Με λόγο μεστό, γρήγορο και ενισχυμένο με βιτριολικό χιούμορ και πλήθος καλολογικών στοιχείων ο Γιάννης Ξανθούλης γιορτάζει τα 35 του χρόνια στη λογοτεχνία με ένα μυθιστόρημα σταθμό στις νοσταλγικές σκέψεις κάθε Έλληνα. Αναπλάθει με ευκολία και μαεστρία μια εποχή όχι και τόσο μακρινή μα τόσο λησμονημένη καθοδηγώντας τον αναγνώστη να ακολουθήσει το δικό του δρόμο και να κάνει το δικό του ταξίδι στις αναμνήσεις του.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;