ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ [Αναστασίας Καλλιοντζή, Εκδόσεις Λιβάνη]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο Κωνσταντίνος είχε όλες τις προδιαγραφές να ζήσει μια υπέροχη ζωή, ζηλευτή: είχε στόχους, σκοπούς, λαμπρές σπουδές, διδακτορικό από τη Σορβόνη, νεοκλασικό στο Παλαιό Φάληρο, δυο γονείς αγωνιστές που τον λάτρευαν…
Λένε ότι μια λάθος απόφαση μπορεί να σου καταστρέψει το μέλλον· η απόφαση του Κωνσταντίνου να παντρευτεί τη μυρτώ του κατέστρεψε όχι μόνο το μέλλον, αλλά κι ολόκληρη τη ζωή του. Σήμερα, λοιπόν, το μόνο που του έχει απομείνει είναι η δόξα του συγγραφέα: οι αναγνώστες τον λατρεύουν, το ίδιο κι οι κριτικοί. Όμως…
Ο Κωνσταντίνος διαπιστώνει ότι στον εκδοτικό οίκο όπου εκδίδει τα βιβλία του κάτι δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Αποφασίζει να το ψάξει μόνος του για να μάθει. Τελικά φτάνει στην αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στις εκδόσεις «Εκίζογλου».
Και τότε…

μια φαιδρή ιστορία για έναν τραγικό άνθρωπο· 

μια τραγική ιστορία για ένα φαιδρό άνθρωπο.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το βιβλίο αυτό δεν ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Αντιθέτως το επόμενο της κας Καλλιοντζή η ΠΑΡΑΝΟΙΑ, βιβλίο που πραγματεύεται εν μέρει το ίδιο θέμα με την ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ήταν κλάσης ανώτερο.

Η γραφή της κας Καλλιοντζή, ίδια και απαράλλαχτη, απλή, γεμάτη ειρωνία, κατανοητή. Θίγει τα κακώς κείμενα της επικαιρότητας με μεγάλο στόμφο και μερικές φορές με υπερβολική ύβρι κάτι όμως που δεν ξενίζει τον αναγνώστη αντιθέτως τον "αναγκάζει" να εισβάλλει στην θέση του ήρωα βλέποντας μέσα από τις σελίδες του βιβλίου τα προβλήματα που ο ίδιος αντιμετωπίζει.

Ένα έργο επίκαιρο και από ότι φαίνεται διαχρονικό αφού μετά από τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, η κατάσταση στη χώρα μας δεν αλλάζει και τα προβλήματα δεν λιγοστεύουν.

Αν και εκτίμησα πολύ τον επικαιρικό του χαρακτήρα και την αξιοπρόσεκτη γραφή της Αναστασίας Καλλιοντζή το βιβλίο με κούρασε πάρα πολύ, δεν είχε καμία ιδιαίτερη πλοκή και σε μερικά σημεία η συγγραφέας επαναλαμβανόταν.

Μια καλή προσπάθεια η οποία όμως δεν άρεσε σε μένα. Για τα γούστα μου ήταν λίγο. Μου φάνηκε ότι απλά γράφτηκε για να γραφτεί, ενώ είχε τις προδιαγραφές να είναι αριστούργημα και να αφήσει πίσω του πολλά, όπως ακριβώς έγινε με την ΠΑΡΑΝΟΙΑ.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός