Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος – το δικό της και το δικό μου. Έτσι ξεκινά το Βιβλίο της Κατερίνας, μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη. Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα, και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της.
Μας λέει η Κατερίνα:
Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν.
Αυτό το βιβλίο, θα πουν, είναι γεμάτο ψέματα. κακοήθειες, ανακρίβειες, παραχάραξη της οικογενειακής μας ιστορίας από ένα μυαλό χολωμένο κι άρρωστο, που γυρεύει εκδίκηση
για τον θάνατο που μόνο του επέλεξε. Ωστόσο εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου, κι από κει και πέρα, ο καθείς ας διαλέξει τη λήθη που του ταιριάζει, που τον ανακουφίζει. έτσι είναι αν έτσι νομίζουνε.
Αυτό το βιβλίο με διαλύει.
Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να με διαλύσει, να με κάνει κομμάτια. Μέσα στα κομμάτια μου είμαι. Κι όποιος την ακούσει δεν θα την ξεχάσει ποτέ.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Για το εν λόγω βιβλίο, άκουσα και διάβασα πολλές κριτικές. Ένας έλεγε πως είναι ένα υπέροχο βιβλίο, μια καθηλωτική αληθινή ιστορία. Άλλος έλεγε πως δεν τον κάλυψε η ιστορία, δεν είχε πλοκή, δεν είχε σασπένς, δεν ήταν αισιόδοξο, ήταν ψυχοπλακωτικό. Οι τόσο διφορούμενες κριτικές σε ένα συμπέρασμα με οδήγησαν και γι'αυτό το ξεκίνησα, πως αν μη τι άλλο θα είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Ή θα το λατρέψεις ή θα το μισήσεις.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ είναι ένα άρτιο βιβλίο. Πολλά τα πρόσωπα, πολλές οι ίντριγκες, πολλά τα συναισθήματα. Είναι ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα, γραμμένο από μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, με ιδιαίτερη γραφή, με ιδιαίτερο λεξιλόγιο και ιδιαίτερη δομή.
Ενώ όντως δεν υπάρχει πλοκή, ή σασπένς ή ίσως η κινηματογραφικότητα που κάποιος θα ήθελε, δυσκολεύεσαι να το αφήσεις από τα χέρια σου. Το διάβασα μέσα σε λίγες ώρες, το ρούφηξα κυριολεκτικά χωρίς να κουραστώ στιγμή από τη γραφή του ταλαντούχου συγγραφέα. Καθώς είναι ένα βιβλίο διαμάντι, απαιτείται να το διαβάσεις και μια δεύτερη φορά με λίγη περισσότερη προσοχή και να εμβαθύνεις στους ήρωες, να σου πει ο καθένας την ιστορία του, να βιώσεις μαζί τους τα όσα συμβαίνουν στο βιβλίο.
Το βιβλίο είναι η αφήγηση της ιστορίας της μητέρας του συγγραφέα, που ήταν ψυχικά άρρωστη. Αφήγηση σε α' πρόσωπο, σαν να τα αφηγείται η ίδια η μητέρα του, με καθαρή υποκειμενικότητα και με γλώσσα που σπάει κόκκαλα. Ο συγγραφέας μετουσιώνεται σε Κατερίνα, τσαλακώνεται και μιλά έξω από τα δόντια για ένα θέμα δύσκολο. Θίγει πολλά θέματα και υπάρχει συνεχής εναλλαγή συναισθημάτων που παρόμοια έχω συναντήσει σε μονολόγους στο θέατρο. Ένα βιβλίο πυκνό, μια αφήγηση με εξαιρετική ψυχογράφηση των χαρακτήρων. Ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα που αξίζει να διαβαστεί. Γραμμένο από έναν άνθρωπο με κότσια, για ανθρώπους με κότσια και γερό στομάχι. Συγχαρητήρια.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;