Η ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ [Σόφης Θεοδωρίδου, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Σεπτέμβρης του '22. Η νεαρή Αντριανή καταφτάνει στη Σαλονίκη μαζί με το υπόλοιπο ανθρώπινο κοπάδι των προσφύγων. Πεντάρφανη και ολομόναχη, με δυο μάτια πράσινα, μαγικά σαν τα βοτάνια της, θα βρει στήριγμα σε μια καλοκάγαθη ηλικιωμένη Πόντια. Στο ξεδίπλωμα του χρόνου, με τις ανταλλαγές των πληθυσμών, θα εγκατασταθεί σ' ένα μουσουλμανικό χωριό της Μακεδονίας. Εκεί, ανάμεσα σε ανθρώπους πονεμένους που μιλούν ελληνικά, τουρκικά, ποντιακά κι αρμένικα, και που προσπαθούν να στηρίξουν τις ψυχές και τις ζωές τους, η Αντριανή θα αποθέσει την ευτυχία της στα χέρια του ρωμαλέου Άρη με την ηράκλεια δύναμη. Θα προκαλέσει τη μοίρα φορώντας ένα μαύρο φόρεμα για νυφικό. Κι αυτή θα δεχτεί την πρόκληση… Σε μια Ελλάδα που ανεμοδέρνεται στις θύελλες του εικοστού αιώνα, μια γυναίκα τολμά να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε μια κοινωνία, όπου τον πρώτο λόγο έχει ο άντρας και η πεθερά, για να αναδειχτεί πληγωμένη αλλά νικήτρια.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το βιβλίο αυτό, είναι ένα υπέροχο βιβλίο, γεμάτο συναισθήματα και εικόνες. Μια μοναδική καταγραφή γεγονότων, δυστυχίας, πόνου εξ'αιτίας της προσφυγιάς.

Η συγγραφέας μέσα από τον μύθο της αναφέρεται στην ανασυγκρότηση μιας κοινωνίας από το μηδέν, την ουσία της μόρφωσης, την ανατολίτικη νοοτροπία, τις προκαταλήψεις, τις δεισιδαιμονίες  Και όλα αυτά παράλληλα με το πολιτικό παρασκήνιο της Ελλάδας, με ιστορικά γεγονότα τα οποία έντεχνα αναφέρει η Σόφη Θεοδωρίδου.

Γραφή κατανοητή, με όμορφο λεξιλόγιο. Γραφή σε ροή, χωρίς συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν. Αν και η πλοκή του ήταν αργή, ήταν πολύ καλή, με το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή ως το τέλος του έργου. 

Ξεκινάει το βιβλίο με δυναμικό ξεκίνημα, κάποια στιγμή λίγο πριν τη μέση κάνει μια κοιλιά αλλά συνεχίζει δυναμικά και πάλι και το τέλος είναι ένα τέλος εν μέρει αίσιο, αλλά δοσμένο με τόση αληθοφάνεια που δεν ξενίζει τον αναγνώστη. Ένα όμορφο ανάγνωσμα με ιστορικά γεγονότα, συγκίνηση και συναισθήματα που νομίζω πως όλοι πρέπει να διαβάσουν. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο ρεαλισμό, όμορφη θεματολογία και ωραία δομή.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός