ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ένα άδειο κραγιόν, σπασμένα γυαλιά κολλημένα σαν σε καθρέφτη κι ένα λιωμένο μολύβι. Αυτά βρέθηκαν στα χαλάσματα της γκρεμισμένης παρά-γκας, όπου έζησε η Θεώνη τα τελευταία της χρόνια. Μόνο που στα χαλάσματα το λιωμένο μολύβι δεν ήταν ένα. Αμέτρητα λιωμένα μολύβια ξεφτισμένα απ’ τη χρήση, μολύβια που λιώσανε μαζί με τη ζωή. Κι ένα χαρτάκι τυλιγμένο σαν σπίρτο, καλά κρυμμένο μέσα στο άδειο κραγιόν, με τρεις ημερομηνίες ξεθωριασμένες: Σάββατο 13 Αυγούστου 1938, Πέμπτη 13 Αυγούστου 1964, Παρασκευή 13 Αυγούστου 1982. Εκεί μέσα ήταν η Θεώνη".
Ποια ήταν όμως η Θεώνη; Ποιο τρομερό μυστικό της ζωής της σκέπασε τον νου της σαν λιωμένο μολύβι;
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η διήγηση ξεκινάει με υψηλά τον πήχη. Σε βάζει κατευθείαν στο ζουμί της υπόθεσης. Ξεκινάει μια διήγηση της ιστορίας πριν την γέννηση της κεντρικής ηρωίδος, της Θεώνης, και έπειτα από τη γέννηση της ξεκινάει η δική της ιστορία καθώς παράλληλα παρακολουθούμε και τις ζωές κάποιων άλλων προσώπων τα οποία όμως συμβάλλουν στον ρου της ιστορίας μας. Ένα βιβλίο που κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο από την πρώτη σελίδα αν και δεν έχει κάποια ιδιαίτερη απρόβλεπτη τροπή. Παρασκηνιακές κινήσεις, άνθρωποι του περιθωρίου, αναφορά σε νοοτροπίες στενομυαλιά, κουτσομπολιά κλπ. Η έννοια του μίσους συναντάται πολλές φορές στο βιβλίο, μίσος όμως που κάνει τους ήρωες μαριονέτες στα χέρια των συνεπειών.
Γρήγορη πλοκή, συνεχής αλλαγή του χωροχρόνου - αναδρομές- που κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την πλοκή. Απλό λεξιλόγιο και σωστή χρήση της γλώσσας. Ωμό λεξιλόγιο όπου χρειάζεται, λίγο πιο λυρικό σε άλλα σημεία. Σωστή και ενδιαφέρουσα ψυχογράφηση των χαρακτήρων μέσα από τους οποίους ο αναγνώστης λαμβάνει πολλά μηνύματα για την ζωή.
Ένα ανάγνωσμα πολύ ευχάριστο χωρίς όμως την απρόβλεπτη τροπή. Από ένα σημείο και μετά είναι λίγο προβλέψιμο, όμως δεν παύει να είναι μια καλή, ενδιαφέρουσα παρέα. Το τέλειωσα σε 4 ώρες! Συγχαρητήρια για τη γλώσσα και για την θεματολογία.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;