ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ [Μαρίας Τζιρίτα, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Όταν η Δανάη γνωρίζει τον Αντρέα, πιστεύει πως ανακάλυψε τον παράδεισο. Ύστερα από πολλές αποτυχημένες σχέσεις, στα τριάντα τρία της χρόνια βρήκε το άλλο της μισό. Είναι ο πρώτος και μοναδικός άντρας που ερωτεύεται κι αγαπά με τόσο πάθος. Και είναι απόλυτα αμοιβαίο. Δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο ευτυχισμένη. 

Μέχρι που μια μέρα μαθαίνει την αλήθεια: είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη. Γκρεμίζεται ο κόσμος της, παρ’όλα αυτά τον αγαπά τόσο πολύ, που τον συγχωρεί και συνεχίζει την παράνομη σχέση μαζί του, ελπίζοντας πως σύντομα εκείνος θα χωρίσει και θα μπορούν να ζήσουν ελεύθερα τον έρωτά τους. 

Όμως η μοίρα τα φέρνει αλλιώς και μια αναπάντεχη ανατροπή στη ζωή της κοπέλας θα την κάνει να δει τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Ξαφνικά θα βρεθεί παγιδευμένη ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το πρέπει και το θέλω. 

Άραγε θα καταφέρει ν’ ανοίξει την κλεισμένη πύλη του παραδείσου της και να ζήσει με αυτό τον άντρα ευτυχισμένη; Ή μήπως τελικά θα διαπιστώσει πως ο πραγματικός παράδεισος δεν έχει ποτέ τις πύλες του κλειστές;

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, είναι το 7ο κατά σειρά μυθιστόρημα της Μαρίας Τζιρίτα στις εκδόσεις Ψυχογιός. Η Μαρία Τζιρίτα, κάθε χρόνο μου αποδεικνύει πως είναι η πλέον κατάλληλη, να παρουσιάζει κοινωνικά και αισθηματικά προβλήματα μέσα από καθημερινές ιστορίες, πρωταγωνιστές των οποίων μπορεί να είναι η οικογένειά μας, οι γείτονες, κάποιοι φίλοι, ή ακόμα κι εμείς οι ίδιοι. Το βιβλίο αυτό, είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία και θα το χαρακτήριζα ένα αισθηματικό μυθιστόρημα.

Η συγγραφέας πραγματεύεται κατά κύριο λόγο την απιστία και οι άριστα σκιαγραφημένοι ήρωες της ιστορίας, αποτελούν πρόσωπα τα οποία ίσως να συναντούμε στην καθημερινότητά μας και μας είναι εξαιρετικά γνώριμα. Η Μαρία Τζιρίτα επιλέγει να ασχοληθεί με αυτό το θέμα, χωρίς όμως να κάνει μια ρηχή αφήγηση γεγονότων. Η διαφορά από άλλα παρόμοια βιβλία, είναι ότι η συγγραφέας τονίζει τις δυο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος, αυτήν της ερωμένης και αυτήν της απατημένης συζύγου -αν και δεν μου αρέσει ο χαρακτηρισμός. 

Συγχαρητήρια στη συγγραφέα, που χειρίστηκε με έντεχνο τρόπο το ζήτημα χωρίς να προσβάλλει ή να κατηγορήσει κανένα πρόσωπο της ιστορίας. Μια ιστορία, στην οποία δεν υπάρχουν κακοί,  παρά μόνο ο έρωτας ο οποίος κινεί τα νήματα και μπλέκει τους ήρωες σε ένα παιχνίδι που δύσκολα βγαίνει κάποιος νικητής.

Καταφέρνει μέσα από την αφήγηση των γεγονότων, να περάσει σημαντικά μηνύματα όσον αφορά την φιλία, την οικογένεια αλλά και να επισημάνει τη διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την πραγματική αγάπη. Σημαντικό να αναφέρω, πως δίνει έμφαση στην συγχώρεση και όχι στην εκδίκηση, για αυτό και κάθε βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα "διδάσκει" πως να αποκτήσουμε ένα μεγαλείο ψυχής.

Ως προς την πλοκή του, το βιβλίο είναι αρκετά προβλέψιμο, με δίκαιο, ίσως και λυτρωτικό συνάμα τέλος. Βιβλίο με δομή, χωρίς πολλές περιγραφές και αρκετές επαναλήψεις, χωρίς όμως να κουράζει τόσο τον αναγνώστη. Το απλό λεξιλόγιο και οι σωστά δοσμένοι διάλογοι, οδηγούν τον αναγνώστη στο να ρουφήξει κυριολεκτικά τις σελίδες του βιβλίου.

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω, πως θα ήθελα πολύ, η συγγραφέας να δώσει λίγη περισσότερη βάση στην οικονομική κρίση ή και σε άλλα ζητήματα που μπορεί να προέκυπταν, ώστε να μην υπήρχαν τόσες επαναλήψεις μέσα στην αφήγηση. Πέραν όλων όμως, είναι ένα πολύ καλά δομημένο και όμορφο ανάγνωσμα, που σε ρουφάει στις σελίδες του.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός