ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ
Τι θέλουν από µας, σκεφτόµουν. Παλιότερα, αν κάποιος ξενέρωτος ερχόταν στην πιάτσα, οι βετεράνοι, χωρίς να σηκώσουν το κεφάλι, θα φώναζαν: «ψόφα, κάθαρµα!». Ούτε «ποιος είστε;» ή «τι θέλετε;», απλά: «ψόφα, κάθαρµα!». Αυτό άλλαξε κι έτσι άνοιξαν οι θύλακοι και µπήκαν τα δαιµόνια της ευγένειας και του καθωσπρεπισµού. Πίστευα πως αυτό συνέβαινε µόνο και µόνο για να βάλουµε κάποιον στο χέρι και, όσο να ’ναι, οι γνωριµίες βοηθούσαν σ’ αυτό. Λάθος. Οι άλλοι είναι πάντα πιο πολλοί, σε κυκλώνουν στο πι και φι και στο τέλος βγαίνουν νικητές. Για την ακρίβεια, σ’ τα παίρνουν όλα, και αυτό είναι το µάθηµα που λάβαµε. Μας ψώνιζαν εκείνοι και όχι εµείς, όπως νοµίζαµε. Σε πλησιάζουν στην αρχή, γιατί η ζωή τους είναι άδεια, άδεια εφ’ όλης της ύλης, και θέλουν να ζεσταθούν. Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που καίγονται µπροστά µας, ενώ εµείς σφυρίζουµε αδιάφορα...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ
Το Μίστερ Μπούλντογκ είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που εκδίδει ο Γιώργος Κακουλίδης, ένα μυθιστόρημα αντισυμβατικό, ριζοσπαστικο που γοητεύει τον αναγνώστη ο οποίος ξεκινά την ανάγνωσή του σκεπτόμενος ότι θα διαβάσει ένα μυθιστόρημα γεμάτο ίντριγκες και φόνους με φόντο τον υπόκοσμο, αλλά τελικά η σκέψη αυτή ανατρέπεται και ο αναγνώστης αναθεωρεί.
Σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση ο Μπούλντογκ διηγείται, χωρίς να μοιάζει με μαρτυρία, μια ιστορία που βαδίζει μεταξύ παραφροσύνης και πραγματικότητας. Γεγονότα παρανοϊκά ξετυλίγονται μπρος στα μάτια του αναγνώστη τα οποία οδηγούν τη σκέψη στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Στο κέντρο της Αθήνας πλάθεται μια μικρογραφία της κοινωνίας στην οποία ο θεός-χρήμα καθοδηγεί τα πάντα.
Με λόγο μεστό και με χιουμοριστική διάθεση, ωμό λεξιλόγιο και σαφείς περιγραφές χωρίς περιττούς πλατειασμούς, ο Γιώργος Κακουλίδης καταφέρνει μέσα στην παράνοια που διέπει τους ήρωες του να αποδώσει με ωμό ρεαλισμό την ζοφερή πραγματικότητα.
Ήρωες με πάθη και παρελθόν που τους έχει στιγματίσει, αντισυμβατικοί, ριζοσπάστες και αρκετά λούμπεν. Ήρωες του περιθωρίου, του υπόκοσμου που προδίδουν φίλους, πωλούν και πωλούνται, αρνούνται κάθε αξία και δεν διαθέτουν ουδένα φραγμό, που όμως αργά ή γρήγορα αποδεικνύεται πως δεν είναι αλώβητοι ούτε και άπιαστοι.
Ο Γιώργος Κακουλίδης παρέδωσε στο αναγνωστικό κοινό ένα ιδιότυπο μυθιστόρημα, γραμμένο με χιούμορ και ωμό ρεαλισμό, που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποιο είδος, αλλά όσοι το διαβάσουν προσεκτικά θα βρουν μέσα την ωμή πραγματικότητα που πλέον βιώνει ο ελληνικός λαός. Αρκετά δύσκολο μυθιστόρημα το οποίο, ωστόσο, θεωρώ πως θα αγαπηθεί.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;