Η Ιρένε, κόρη μιας εκκεντρικής και ξεπεσμένης μεγαλοαστής, που έχει μετατρέψει το σπίτι της σε οίκο ευγηρίας, δημιουργεί με τον Φρανσίσκο, γιο Ισπανών εξορίστων απο την εποχή του εμφύλιου πολέμου, μαι φιλική σχέση που ύστερα απο πολλές δοκιμασίες γίνεται σιγά-σιγά φλογερός έρωτας. Δημοσιογράφος, η Ιρένε βρίσκει τυχαία το νήμα για την ανακάλυψη μιας απο τις πολιτικές σφαγές που αφθονούν στα χρονικα των δικτακτοριών της Λατινικής Αμερικής. Η βία στρέφεται τότε εναντίον της, και εναντίον του Φρανσίσκο, επιχειρεί πολλές φορές να τους αφανίσει και τελικα τους καταδικάζει στην εξορία, καινούργιους εξόριστους ενός νέου εμφυλίου πολέμου.
Περνώντας αδιάκοπα απο το φως στο σκοτάδι και απο τον έρωτα στον τρόμο, αυτο το μυθιστόρημα ζωντανεύει δεκάδες πρόσωπα τραγικά ή αστεία, απο την επιληπτική χωριατοπούλα που κάνει θαύματα ως τον στρατηγό-φάντασμα που κυβερνάει τη χώρα απο το υπόγειο καταφύγιο του, απο τον ιερέα-εργάτη της φτωχογειτονιάς ως τον βασανιστή αξιωματικό, απο τον αμετανόητο, γερο-αναρχικό ως τον ομοφυλόφιλο αντιστασιακό κομμωτή - και κυρίως τις αξέχαστες μορφές γυναικών, μητέρων συζύγων και θυγατέρων, που κάνουν την Ιζαμπέλ Αλιέντε απο το πρώτο της ήδη βιβλίο, Το σπίτι των πνευμάτων, την κατ' έξοχην συγγραφέα της μοίρας των γυναικών της Λατινικής Αμερικής
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το παρόν βιβλίο είναι το δεύτερο βιβλίο της Isabel Allende που διαβάζω. Και ομολογώ πως με συνεπήρε τόσο πολύ που θα συνεχίσω και με τα υπόλοιπα της ίδιας. Με πολύ καλή μετάφραση και γλαφυρές περιγραφές.
Η ιστορία διαδραματίζεται ολόκληρο στη Χιλή, επί δικτατορίας Πινοσέτ, αλλά γίνονται πολλές αναφορές στο δράμα της Ισπανίας με τη δικτατορία του Φράνκο. Με μαεστρία η συγγραφέας δένει αριστοτεχνικά τα ιστορικά γεγονότα με τον ρου της ιστορίας.
Πρόκειται για μια σύγχρονη περιπέτεια και το χρονικό ενός έρωτα ταυτόχρονα, με πρωταγωνιστές μια δημοσιογράφο και έναν ψυχολόγο ο οποίος ασκεί το επάγγελμα του φωτογράφου. Η πλοκή δεν είναι στον όλον του βιβλίου κινηματογραφική με αποτέλεσμα περίπου στη μέση να γίνεται λίγο αδιάφορο, ωστόσο το τρίτο μέρος του βιβλίου σε αποζημειώνει μια και ο λόγος ρέει γρήγορα, κινηματογραφικά και ευχάριστα, με πολλές ανατροπές και πολλές περιγραφές. Ωστόσο παρατήρησα μια μικρή αδυναμία στην απόδοση των διαλόγων, ίσως να φταίει βέβαια και η μετάφραση η οποία στο σύνολο θεωρώ πως είναι πολύ καλή.
Με μια πένα που γοητεύει η Isabel Allende δίνει στον αναγνώστη ένα μυθιστόρημα γεμάτο σχήματα λόγου, περιγραφές γεγονότων και πλήθος συναισθημάτων και μηνυμάτων που βομβαρδίζουν τον αναγνώστη. Με ήρωες από την καθημερινότητα στη Χιλή, παρουσιάζει τεχνιέντως την αμάθεια και την παθητική στάση απέναντι στην δικτατορία, τις δυσειδαιμονίες και τις σφαγές πολλών αγνοουμένων που παρέμειναν άφαντοι για χρόνια.
Μια κραυγή αγανάκτησης δια χειρός Isabel Allende, με ερωτικά στοιχεία και περιπετειώδη χροιά, που αξίζει να διαβαστεί και αν νιώσετε πως σας κουράζει δώστε του μια ευκαιρία θα σας ανταμείψει.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;