ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ [Χρυσηίδας Δημουλίδου, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ονομάζομαι Δάμος Χαρμίνης και θα σας διηγηθώ τη ζωή μου ξεκινώντας δωδεκάχρονο παιδί από τη Θεσσαλονίκη του 1970, όπου ένα γεγονός πάγωσε μέσα μου κάθε συναίσθημα και με μετέβαλε αργότερα σε «μάτι του βοριά», που σάρωσε ζωές και κρεβάτια πολλών γυναικών.

Πέρα από αυτό, θα αναφερθώ σε πολιτικά σκάνδαλα, στη σκοτεινή πλευρά της νύχτας και των ναρκωτικών, στον πόλεμο των νυχτερινών κέντρων, όπως τον έζησα, στη μάστιγα του αιώνα, το aids, στις άγριες νύχτες μου τη δεκαετία 1980-1990 στη Μύκονο, τότε που το νησί ήταν ο απόλυτος παράδεισος και υπήρχαν μόνο χρυσαφένια άμμος, θάλασσα, ουρανός και γυμνοί άνθρωποι.

Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι πολύ σκληρή και στις σκηνές που περιγράφω, κυρίως πάνω στο κρεβάτι μου, υπάρχει ωμός ρεαλισμός, έτσι ακριβώς όπως τα έκανα, χωρίς κανένα απαγορευτικό και χωρίς τον λυρισμό που ίσως απαιτεί ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Δεν είμαι συγγραφέας. Είμαι ένας άντρας που βίωσα με πάθος τα λάθη μου. 

Αν το μετάνιωσα; Αν καταστράφηκα; Αν δικαιώθηκα; Θα το μάθετε στο τέλος. Ένα είναι σίγουρο. Για να διαβάσεις τη ζωή μου, πρέπει να μπορείς και να την αντέξεις…

Δ. Χ. 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το καινούριο μυθιστόρημα της Χρυσηίδας Δημουλίδου είναι ένα πολύπλοκο κοινωνικό δράμα το οποίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω μόνο με μια λέξη, «διαμάντι». Η συγγραφέας αυτή την φορά βουτάει στα πολύ βαθιά και μας παραδίδει ένα πολυδιάστατο, σύνθετο και ώριμο έργο.

Με λόγο να ρέει γρήγορα μα ακούραστα, σκληρό και ωμό ταυτόχρονα, χωρίς λυρισμούς και περιττές περιγραφές, η συγγραφέας πιστεύω θα καταφέρει να καθηλώσει κάθε αναγνώστη. Χρησιμοποιώντας πρώτο ενικό αφήγησης, πετυχαίνει μια μοναδική διείσδυση στον ψυχισμό του ήρωα της που δεν είναι καθόλου συνηθισμένος. Ο Δάμος Χαρμίνης ζει τη ζωή του στο έπακρον, ακροβατώντας συνεχώς στην κόψη του ξυραφιού με το υπερυψωμένο Εγω του να στηρίζεται στις σεξουαλικές του επιδόσεις , καταστρέφοντας ζωές γυναικών που βρίσκονται στον δρόμο του. 

Πρόκειται για ένα πλήρες ανάγνωσμα που κάθε σελίδα του έχει κάτι καινούριο να διηγηθεί, χωρίς επαναλήψεις και με πλοκή που από ένα σημείο και μετά οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη και η ανάγνωση γίνεται με κομμένη την ανάσα. Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο θα βρει πολλά κοινωνικά μηνύματα με τα οποία η συγγραφέας μας βομβαρδίζει συνεχώς, μέσα από τα λόγια του ήρωα της, θίγοντας σοβαρά κοινωνικά θέματα όπως το aids, την ομοφυλοφιλία, τα πολιτικά σκάνδαλα που μας οδήγησαν στην κρίση, τον νεοπλουτισμό, το ατέρμονο life style, τα ναρκωτικά, τα παρασκήνια του κόσμου της νύχτας αλλά και απελευθέρωση των ηθών της δεκαετίας 1980-90.

H συγγραφέας με το νέο της μυθιστόρημα ακόμη μια φορά δεν ακολουθεί την πεπατημένη, ξεφεύγει από τα τετριμμένα και πέρα από τα ταμπού γράφει ένα μυθιστόρημα «φωτιά». Βαθιά κοινωνικό μα συγχρόνως και άκρως αισθησιακό που πρώτη φορά τολμά να γράψει ένας συγγραφέας στην Ελλάδα. Και μόνο γι αυτό συγχαρητήρια. 

Συγχαρητήρια όμως που δεν επαναπαύεται και κυρίως δεν επαναλαμβάνεται και κάθε χρόνο δίνει όλο και καλύτερα δείγματα γραφής. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός