«Λάθος, λάθρα, όλεθρος…» Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή. Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Λούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση... Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας. Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα χαμένα του χρόνια.
Μια ιστορία για όσους κάτω απ’ τη λαίλαπα του Γ’ Ράιχ απέτυχαν να γίνουν «πολεμάνθρωποι» παραμένοντας απλώς άνθρωποι…
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το βιβλίο αυτό μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος του. Ομολογώ πως είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τελευταία. Η συγγραφέας μέσα από μια σειρά λάθος αποφάσεων και ενοχών "βασανίζει" τους ήρωες της σε ένα ατέρμονο ταξίδι δυστυχίας.
Η δυστυχία εν μέρει αποκαθίσταται, όμως το ταξίδι είναι γεμάτο πόνο τον οποίο, η συγγραφέας με εύλογο τρόπο, παρουσιάζει μέσα από παρομοιώσεις και, ίσως μερικές φορές εξαντλητικές, περιγραφές συναισθημάτων και καταστάσεων.
Σωστή ψυχογράφηση των χαρακτήρων, με μια εμμονή στα συναισθήματα και στις ενέργειες τους. Καλή χρήση λεξιλογίου, απλός τόνος. Ίσως μερικές φορές να αισθάνεται κανείς ότι κουράζει με τις περιγραφές, αλλά αυτό δεν νομίζω να μειώνει στο ελάχιστο το έργο. Το έργο παραμένει ένα από τα top μου πλέον και πιστεύω ότι θα το ξαναδιάβαζα άνετα.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;