Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δυο χρονών παιδάκι. Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερά του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το βιβλίο είναι πολύ ωραίο. Πραγματικά με χαροποιεί πολύ το γεγονός ότι μία συγγραφέας στα πρώτα της δειλά βήματα στην λογοτεχνία, διάλεξε μία ιστορία διαφορετική από τα τετριμμένα, όχι σαχλοερωτικές ιστορίες άνευ περιεχομένου, αλλά μία ιστορία η οποία δίνει μία άλλη διάσταση στην λέξη ΑΓΑΠΗ. Πραγματικά μπράβο.
Στα πλην του βιβλίου είναι η περιεκτικότητά του κατ’ εμέ. Μου φάνηκε λίγο. Ήθελα κι άλλο. Ας πούμε θα ήθελα να μείνει πιο πολύ στα συναισθήματα του Στέλιου και όχι τόσο στα γεγονότα. Τα συναισθήματα αυτού του παιδιού θα έδιναν έναν άλλο τόνο στο μυθιστόρημα, πιο λυρικό και επίσης θα μας δινόταν η ευκαιρία να τον καταλάβουμε. Θα μου πεις, εδώ δεν τον κατάλαβαν οι άνθρωποι που τον γνώριζαν θα τον καταλαβαίναμε εμείς αλλά λίγη μυθοπλασία δεν βλάπτει.
Η γραφή της Τζιρίτα σε αυτό το βιβλίο ΤΟΛΜΩ να ομολογήσω ότι δεν ήταν τόσο στρωτή και τόσο ¨γοητευτική¨ όσο στο τελευταίο της βιβλίο ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Ήθελε λίγη προσπάθεια και πραγματικά την έδωσε και κατάφερε να κάνει την γραφή της πιο στρωτή. Απλή και κατανοητή ήταν στα σίγουρα απλά το βιβλίο φαινόταν λίγο κακογραμμένο με την έννοια ότι δεν έστρωνε ο λόγος.
Κατά τα άλλα το βιβλίο είναι πάρα πολύ ωραίο. Αν και μου έλειπε το συναίσθημα στην μεγαλύτερη έκτασή του, το βρήκα στις τελευταίες σελίδες, αλλά δεν θα αποκαλύψω σε ποια σημεία γιατί θα καταλάβετε το τέλος. Μια πολύ ωραία ιστορία που πρέπει όλοι να διαβάσουμε.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;