ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ [Χρυσηίδας Δημουλίδου, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Οι τρεις υποσχέσεις που έδωσε στον πατέρα της ήταν αυτό που κράτησε η Μυρτάλη και ρίζωσαν σαν γερό δέντρο στην καρδιά της. Η μοίρα της επέλεξε να έρθει στον κόσμο στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Αμμόχωστο, την ημέρα της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Οι βομβαρδισμοί και η μυρωδιά του θανάτου ήταν αυτά που υποδέχτηκαν τον ερχομό της. Τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν έγιναν η αιτία να αφυπνιστεί αργότερα το χάρισμα της συγγραφής που κουβαλούσε μέσα της και σύντομα να γίνει η αγαπημένη συγγραφέας του αναγνωστικού κοινού. Η Μυρτάλη τα έχει πλέον όλα. Φήμη, δόξα, πλούτη, έρωτα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει, μέχρι που οι παρασκηνιακές κινήσεις κάποιων ανθρώπων που αγάπησε την οδηγούν στον όλεθρο και την απόγνωση. Η ίδια βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ έναν εφιάλτη, που ως τότε πίστευε ότι μόνο η συγγραφική της πένα μπορούσε να εμπνευστεί. Οι τρεις υποσχέσεις, όμως, όρκος ιερός, είναι εκείνες που της δίνουν τη δύναμη να παλέψει. Γιατί το Βαρώσι είναι εκεί και την περιμένει…

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το βιβλίο ξεκινά με την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Από την αρχή μπορεί να αναγνωρίσει κανείς τη δυναμική του . Δυνατές περιγραφές που προκαλούν συναισθήματα στο πιο ακραίο σημείο τους. Η κ. Δημουλίδου κατάφερε με τον μοναδικό και αξιοζήλευτο τρόπο να μεταφερθεί στην Κύπρο στην περίοδο των αιματηρών γεγονότων, να εισέλθει στην ψυχοσύνθεση των κατοίκων και πιο συγκεκριμένα των ηρώων της. Κατάφερε να γίνει Κύπρια και μετέφερε με το σωστό τρόπο τον φόβο, τον τρόμο μαζί τις αγωνίες των ανθρώπων. Επιπλέον, έκανε σωστή και μετρημένη αναφορά στα ιστορικά γεγονότα, με αποτέλεσμα να μην κουράζει τον αναγνώστη με την Ιστορία.

Η διήγηση γίνεται σε α' ενικό πρόσωπο και αυτό προκαλεί μια οικειότητα του δέκτη και της ηρωίδας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η "εισβολή" του αναγνώστη στην καρδιά και στο μυαλό της Μυρτάλης και οδηγεί στην πλήρη κατανόηση των μηνυμάτων που μεταφέρει η συγγραφέας, αφού δίνει την ψευδαίσθηση της άμεσης εξιστόρησης μιας πραγματικής ιστορίας, από έναν βασανισμένο άνθρωπο, που θέλει να συμβουλεύσει κάποιον με τα παθήματά του.

Η κ. Δημουλίδου, κατόρθωσε για άλλη μια φορά μέσα από την ιστορία της να μεταδώσει αξίες και ιδανικά, κάτι που κάνει σε όλα τα βιβλία της. Το βιβλίο κατ'εμέ θέλει προσεκτικό διάβασμα και αποκωδικοποίηση των χαρακτήρων. Μέσα από την ιστορία του , για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω, η συγγραφέας καταδικάζει κάθε τι μεμπτό και αξιόποινο. Η εκμετάλλευση, αδικία, και οι καταστροφές στο όνομα της εξουσίας κατηγορούνται, ενώ η γονεϊκή αγάπη, η φιλία, η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η αγάπη για την πατρίδα, ο παντοτινός έρωτας, η συγχώρεση και η δύναμη του όρκου και των υποσχέσεων εξυμνούνται με μοναδικό τρόπο .

Μέσα από το βιβλίο ο αναγνώστης βλέπει τα παρασκήνια των εκδόσεων , την "σκοτεινή" πλευρά του πνευματικού χώρου, μια και ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος και παντού υπάρχουν και οι αθέατες πλευρές. Επίσης μιλά για την αρρώστια της εποχής μας ,την αγοραφοβία και εξηγεί τις αιτίες της με επιστημονική προσέγγιση , κάτι που θα βοηθήσει πολλούς αγοραφοβικούς να καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Εξ άλλου η ίδια η συγγραφέας, όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις της, έχει περάσει από το στάδιο της αγοραφοβίας και επομένως γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι αγοραφοβικός.

Σωστή χρήση της γλώσσας, χωρίς φανφάρες. Απλός, λιτός λόγος, με προσεγμένο, κατανοητό λεξιλόγιο. Σωστά δομημένο έργο, χωρίς ετεροχρονισμένες αφηγήσεις


Η Χρυσηίδα Δημουλίδου για ακόμα μια φορά, απέδειξε πόσο εξελίσσεται μέσα στο χώρο.Είναι ένας χαμαιλέοντας της συγγραφής γιατί μπορεί να γράψει τα πάντα με την ίδια επιτυχία και κάθε χρόνο να γίνεται και καλύτερη . Με χαρά μου επίσης βλέπω πως επέστρεψε η Χρυσηίδα του κοινωνικοερωτικού μυθιστορήματος, πιο ώριμη από ποτέ, με ανησυχίες και έρευνα. Συγχαρητήρια και στον εκδοτικό οίκο Ψυχογιός που έχει στην κατοχή του αυτή την μοναδική συγγραφέα – γιατί για μένα είναι μοναδική- και αναμένω με αγωνία το Σπίτι των Σκιών και το Κελάρι της Ντροπής.

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός